dpo_884.pdf

lEEVENSWIJZE ,ENZ.DHRBOSCHHOTTENTOTTEN. «3/
dat hij van de hevige koortfen, welke • toen
heerschten , of van eene andere ziekte, zoo fchraal
en mager geworden was. — Er wordt intusfchen
maar een tijd van weinige weeken toe vereiscbt»
om deeze vermagerde en uitgeteerde beenderen
met fterk vleesch en vet te bekleeden; want de
maag vaa den Boschman is zoo verhard, dat hij
den al te grooten overvloed wel verduuwen kan:
hij flikt daarbij veel meer, dan hij eet.
De aart en wijze om deeze lieden te vangen,
ten einde ze tot flaaven te maaken, is niet moeilijk.
Etlijke boeren , welke dienstvolk van
nooden hebben, vereenigen zich, en reizen naar
de landftreeken , welke door zoodaanige Boschhottentotten
bewoond worden. Daarop verfpieden
zij deels zeiven, deels door hunne gehuurde
Hottentotten, of ook wel door de zoodaanigen,
welken zij eertijds gevangen en opgevoed hebben
, en op wier trouwe zij zich kunnen verlaaten
, waar de Boschlieden hun verblijf hebben.
Dit wordt men gemaklijkst door den rook, die
van hun vuur opgaat, gewaar. — Men treft ze
in gezelfchappen of gemeenten van tien, vijftien
tot honderd toe, groot en klein te famengerekend,
aan. Maar desniettemin waagt men het, Hechts
zeven of acht man fterk, in den donkeren nachc
dezelven aantetasten ; waarbij men op eenigert
afitand de kraal rondom heen bezet. Vervolgens
wordt door middel van eenen of meer fnaphaanfchooten
alarm gemaakr. Dit verfpreidt eenen
zoodaanigen fchrik onder den geheelen hoop ,
dat alleen de ftoutften en behendigften van hun
het waagen, om 'er doortebreeken en wegtefluipen.
En deezen laat men ook voor eenen zoo
goed-