dpo_884.pdf

264 V. HOOFDST. IV. AFD. REIZE VAN DEN
dan Hottentotten heeft, leeren de kinderen van de
ingezetenen der volkplantingen het Hottentotsch'
dikwijls eer, dan het Hollandser). — Op gegeüjke
wijze gaat het met het Maleitsch qp die
plaatfen , daar men flaaven , bijzonder minnemoers,
van dat volk gebruikt'«.
In het Rietdal had ik ook gelegenheid, de vorderingen
van dit volk in de muziekkunst te leeren
kennen. Een hunner muziektuigeu belfaat in
een' boog, met eene fijne fnaar, aan weiker eene
end eene gefpleetene fchaft, ter lengte van anderhalve
duim, vastgemaakt is. Dit wordt zoo gefpeeld,,
dat men het fpeeltuig door lterke aantrekking
des adems en zuigen op de fchaft in eene
tril»
»* [ „ Wat aangaat de taal de« Hottentotten en hunne
„ uitfpraak; ik merk uit het geen ik bij verfcheidene khrij-
„ veis daarover geitenen heb. kortlijk het volgende daar-
„ omtrent aan — Hunne fpraak w jkt volgens een^ gei
t noegzaam eenpaarig getuignis van de fchrijveren, die
„ over de Hottentotten gefchreeven hebben, van die der
„ Europeefehe natiën aanmerklijk af — De heer SPAR-
, M A N geeft dit ook hierboven duidlijk genoeg të ken-
„ nen; want hij kan, als het ware, geene woorden ge-
„ rioeg vinden, cm het zonderlinge en buitengewoone,
„ 't.weik in deezen bij de Hottentotfche natiën, geene
„ uitgezonderd, plaats heeft, naar zijnen zin, klaar genoeg
„ uittedrukken. Hk-rvan daan de uitdrukkingen van fchiwl-
„ zen, klatjthen, fchmatzen, waarvan hij zich bedient, dat
,, is, flaan of klappen, gelijk etn zweep, klokken, get,
lijk een hen, gdmen, fmakken, enz. Dit komt, naar
„ mijnen dunk, daar vandaan, dat zij niet zeer articulaat,
„ niet zeer onderfcheidenlijk, fpreeken; maar zich, tegen'
„ de gewoonte der Europeëren, in het fpreeken zeerdik-
„ wijls van zoodaauig e