dpo_884.pdf

J5* IX- HODFDST. REIZE VAN HET LANGE DAL,
ren, wegens;de zwaafte van hun ligchaam, bergf
op in lang na niet zoo fnel, 'als bergaf voorc
kunnen komen. Hierdoor werd zijne ftandplaats
telfens nog zoo veel te veiliger, en zijn makker
kreeg daardoor des te meer tijd, om den olifant
op zij te komen, daar hij meende hem des
te gemaklijker naar het hart of de groote longflagader
te kunnen fchieten. Doch hij trof
echter geene zeer gevaarlijke plaats, omdat het:
paard een weinig ^onrustig was, en niet ftil wilde
ftaan. De olifant , die zich nu tegen
deezen tweeden jaager wendde, werd ras moê
om hem te vervolgen, te meer, wijl deeze gelegenheid
had, om eene nog fteilere hoogte op te
rijden. Hierop ftonden de beide jaagers elkander
bij, en de eene hield tot meer zekerheid
het paard van den anderen bij den teugel, op-,
dat het niet mogt wegloopen, terwijl ieder van
hun zijnen fchoot bijzonder zou doen. -— Wegens
een derden kogel zocht de olifant nog
wraak te neemen; maar de vierde benam hem
allen moed. Na den achtften viel hij echter
eerst.
Ondertusfchen hebben verfcheidene geoeffende
olifantenjaagers mij verzekerd, dat een enkele
kogel fomtijds genoeg is, om eenen olifant in
het ftof te leggen. Dan daartoe worden verfcheidene
bijzonderheden vereiscbt. Vooreerst,
het kaliber van den fnaphaan moet groot,
genoeg weezen, óm eenen kogel van een zesde,
een achtfte of ten minfte een tiende van een Hol |
landsch pond gewigt intenccmen. — Ten tweede,
is het noodig dat de fnaphaan van een goede
fchaft voorzien, en deswege in ftaat zij, om
eenen des te fterkeren fchoot .buskruid..uittehou-.-;
. nat • v
den. 1