dpo_884.pdf

TIJGERHOEK TOT ZWELLENPAM.
plaats van danfen vervult. — Intusfchen geloof
ik, dat zij zekere regelen daarbij in acht neemen,
om voordeel op elkander te bekaaien, omdat
een ieder op zekere tijden een' kleinen ftop
tusfchen den duim en den voorden vinger hield;
waarbij zij fomtijds in een fterk gelach uitbraken,
en, toen ik onderzoek daarnaar deed, mij
zeiden, dat zij bij afvvisfeling gewonnen en verinoren
hadden, zonder echter om iets gefpeeld te
hebben. — Een uit dat viercnl werd binnen
eenige uuren moê, en leide zich om te flaapen,
terwijl de anderen onder een beftendig en onophoudlijk
geroep, of veel meer zingen van de volgende
woorden: Hei ptruah prhanka, heiptruah
t'heiy hei ptruah ha, van den avond tot den
klaaren dag toe met dit fpel voortgingen. — Vat»
die woorden konden zij zeiven geene verklaaring
geeven; maar zij vertelden dechcs, dat zij dezelven,
benevens het fpel, van hunne makkers, die
bij de Hottentotten, verder noordwaard woonende,
geweest waren, gehoord en geleerd hadden.
Hun hei ptruah prhanka beduidt dus op zichzelve
niets naar, dan bij de Europeërs het zoo bekende
Tra la la. — lk had reeds in de ftad aan de Kaap
iets van dit zoogenaamde , doch zeer oneigenlijke,
kaartfpel bij eenige jongens van Boschhottentotten
gezien, welken een vleeschhouwer van het
Sneeuwgebergte had medegebragt, en dien hij
toenmaals, om mijne nieuwsgierigheid te bevredigen,
beval, dit fpel een weinig te fpeelen.,
Den vijfden van Herfstmaand, des morgens,
namen wij van onzen gedienftigen en gastvrijen
waard en zijne huisvrouw, vriehdlijk affcheid,
en vervorderden onze reize.
ZES-