nota schijnhuwelijken - De8

huwelijksprojecten op poten had gezet, achttien jaar ouder was dan haar
aanstaande echtgenoot, niet met hem samenwoonde en tegenstrijdige
verklaringen had afgelegd, niet aanvaard als voldoende bewijs voor het
bestaan van veinzing in hoofde van de betrokken vrouw. 34
Voornaamste conclusie die uit het voorgaande kan worden getrokken is dat
dergelijke uiteenlopende en tegenstrijdige rechtspraak omtrent een
fundamenteel mensenrecht allesbehalve wenselijk is.”
• Een derde belangrijk signaal kan eveneens afgeleid worden uit de studie
van onderzoekster Annelore Huygens: er bestaat een opmerkelijk
verschil tussen Antwerpen en andere provincies wat betreft het
behoud door de rechters van de weigeringsbeslissing van de
ambtenaar van de burgerlijke stand.
Zij zegt daarover het volgende 35 :
“ Niemand zal ontkennen dat aan de preventieve bestrijding van
schijnhuwelijken veel tijd en middelen worden besteed. Uit het beschikbare
cijfermateriaal blijkt echter dat deze massale inspanningen niet evenredig
zijn aan het uiteindelijk aantal effectieve weigeringen. De stad Antwerpen,
kan hierbij als voorbeeld gelden. 36
Zo werden er in groot Antwerpen 37 in 2004 circa 745 dossiers geopend. 38
Van het totaal aantal verdachte huwelijksaangiftes kregen 473 koppels de
toelating om te huwen. 39 Uiteindelijk weigerde de ambtenaar van de
burgerlijke stand in 215 gevallen de huwelijksvoltrekking, wat neerkomt op
ongeveer één derde. 40 In 112 gevallen werd door de partijen een verhaal
ingesteld bij de Voorzitter van de rechtbank van eerste aanlag.
Niet duidelijk is het aantal gevallen waarin werd beslist om de
weigeringsbeslissing te behouden. Uit gesprekken met practici blijkt
34 Luik 6 april 2005, T. Vreemd. 2005, 244; Luik 4 oktober 2005, J.T. 2005, 740 en Luik 22 september 2000, J.L.M.B.
2001, 950 (verstandelijke zwakheid van de vrouw is geen voldoende reden om de voltrekking van het huwelijk te
weigeren, temeer omdat de vrouw zwanger is wat aantoont dat partijen een duurzame levensgemeenschap beogen).
35 HUYGENS Annelore, TVR, nr.3, jaargang 2006
36 Het cijfermateriaal werd overgenomen uit statistieken die worden bijgehouden door de cel schijnhuwelijken van de
stad Antwerpen.
37 District Antwerpen, Berchem, Berendrecht-Zandvliet-Lillo, Borgerhout, Deurne, Ekeren, Hoboken, Merksem en
Wilrijk.
38 Vergelijk: in 1989 bedroeg dit aantal 89; in 2000: 135 (38 geweigerd); in 2001: 258 (88 geweigerd); in 2002: 302 (73
geweigerd) en in 2003: 415 (120 geweigerd). Cijfers voor 2005 zijn nog niet beschikbaar.
39 In 246 gevallen werd geen interview afgenomen wegens personeelstekort.
40 In 284 gevallen werd een uitstel verleend voor een onderzoek ten gronde. Het parket leverde in 214 gevallen een
negatief advies af. In 44 gevallen haakten de partijen tijdens de procedure af.
14