Bestemmingsplan Wittevrouwen, Zeeheldenbuurt, Huizingabuurt

Bestemmingsplan Wittevrouwen, Zeeheldenbuurt, Huizingabuurt - Toelichting
22
eeuw, na het slechten van de stadsmuren. Er werden in hoog tempo veelal eenlaags arbeiderswoningen
gebouwd en bij de aanleg van straten werden bestaande structuren gevolgd. De
eerste grote uitbreidingen vonden plaats vanaf 1865 langs de Goedestraat, Kapelstraat en Bekkerstraat.
Er werd vanaf 1880 door de gemeente pogingen ondernomen meer grip te krijgen op
de kwaliteit van de uitbreidingen. De gemeente kocht grond op, legde bredere straten aan en
liet betere woningen bouwen. Deze woningbouw bevindt zich met name ten noorden van de
Gildstraat. Aan het eind van de 19de eeuw werden open stukken grond aan de rand opgevuld
met riante middenstandswoningen en herenhuizen.
Aan de noordzijde was in 1819 de toenmalige buitenplaats Gildenstein (ruim 2 ha langs de BiItse
Grift) aangekocht voor een te stichten Veeartsenijschool, in 1833 uitgebreid met 7 ha aan de
overzijde van de Grift (nu Alexander Numankade). Hier ontwikkelde zich een terrein met karakteristieke
gebouwen. Na verhuizing van de Veeartsenijschool naar de Uithof zijn de gebouwen
verbouwd tot woningen.
In de jaren ´70 werd Wittevrouwen één van de eerste wijken waar particuliere woningverbetering
met gemeentelijke subsidie plaats vond. Veel huizen zijn opgeknapt en bevolkingssamenstelling
is veranderd van relatief veel ouderen, studenten en gastarbeiders naar een meerderheid
van tweeverdieners. Een andere wijziging die zich heeft voorgedaan betreft de binnenterreinen.
In de jaren ´60 bevatte de wijk nog veel kleinschalige bedrijvigheid, zoals loodgieters,
aannemers, garage- en schildersbedrijven. Veel van de bedrijvigheid strekte zich uit tot op de
binnenterreinen. Deze bedrijven zijn op een enkele na verhuisd naar industrieterreinen en een
aantal binnenterreinen is gesaneerd en veranderd in groengebieden en/ of speelterreinen.