De Belgische monarchie (PDF, 4.07 MB) - Belgium

van 1847, ondermeer als gevolg van een verruiming
van het kiesrecht, door een verlaging van de cijns. Dat
betekende het einde van het Unionisme.
De liberale burgerij bleef de toon aangeven tot in 1870.
Ondanks interne verschillen deelden de liberalen
een sterk antiklerikaal gevoel en stuurden zij aan op
secularisatie. Hierdoor verscherpten de tegenstellingen
tussen de liberalen en katholieken.
Van het land naar de stad
In Gent bloeide de textielindustrie. In Henegouwen
en Luik was een moderne steenkool- en metaalnijverheid
tot stand gekomen. De haven van
Antwerpen profiteerde van de positieve economische
situatie. Een groot deel van Vlaanderen bleef
echter lange tijd een agrarisch gebied dat bijzonder
afhankelijk was van het lukken of mislukken van
de oogst. De armoede was zo groot dat vanuit
Vlaanderen grote migratiestromen op gang
kwamen naar de Waalse en de Noord-Franse
industriegebieden. Maar ook in de steden leefden
de fabrieksarbeiders in ellendige omstandigheden.
Dit zou aanleiding geven tot het ontstaan van
militante arbeidersbewegingen in de late 19de
eeuw.
In 1835 werd de eerste spoorlijn op het Europese
vasteland geopend, tussen Brussel en Mechelen.
België en de wereld
Het binnenlands beleid van de liberale regeringen
was ideologisch geladen. Op buitenlands vlak was
dat minder het geval. Nadat België afstand had
moeten doen van het grootste deel van Limburg en
van het Duitstalige deel van Luxemburg, was het
internationaal statuut van het land eindelijk geregeld.
In ruil daarvoor moest de jonge Natie neutraal blijven
bij eventuele conflicten.
In de eerste jaren van zijn koningschap gebruikte
Koning Leopold I zijn internationaal aanzien om ‘s
lands erkenning te verbeteren. Dat was ook nodig,
want België werd door zijn democratische staatsvorm
met argwaan bekeken door het toen nog grotendeels
absolutistische Europa. De persoonlijke diplomatie
van de Vorst leverde vaak succes op. Zijn huwelijk met
Louise-Marie, de dochter van de Franse Koning, was
een diplomatieke voltreffer. Maar de spanningen met
Frankrijk groeiden vanaf 1848 en zeker vanaf 1851 bij
de oprichting van het Tweede Franse Keizerrijk onder
Napoleon III.
.
32 33