eigen haard is goud waard.pdf - Belvedere

De maatschappelijke terugverdientijd is belangrijk omdat de baten die voortvloeien
uit de maatregelen waarschijnlijk voor een (onevenredig) groot deel terecht
komen in de private sector, terwijl de kosten worden gedragen door de overheid.
Op zich kan de overheid dergelijke 'free rider effecten' voor haar rekening nemen,
of daar zelfs bewust op koersen. Het is immers de taak van de overheid om met
gemeenschapsgeld het klimaat te scheppen om prettig te wonen, te werken en te
ondernemen. In dat geval is de maatschappelijke terugverdientijd het meest relevant.
Toch blijkt dat ook overheden, net als bedrijven, willen kijken naar een ‘return
on investment’; vandaar de bestuurlijke terugverdientijd. Met beide terugverdientijden
is een goed beeld te krijgen van de rentabiliteit van onze investeringen in
erfgoed.
In de komende hoofdstukken zal niet iedere keer precies dit hele schema stap
voor stap worden gevolgd. Het betreft veeleer variaties op hetzelfde denkproces.
Het is een eerste oefening in het gebruik van de FEBO-methodiek op het erfgoed.
Wat centraal staat is het rekenen met reële geldstromen en het bezien van de verschillende
ensembles als een bedrijf, een BV. De problemen die aan de orde zullen
komen zijn divers, maar herkenbaar voor alle gemeenten en andere organisaties die
zich met bescherming van het erfgoed bezighouden. En dan zien we dat Delft een
antwoord kan geven op de vraag of een historische binnenstad kan concurreren met
de moderne binnenstad. We kijken in Alkmaar naar de kosten en baten van grote
investeringen in de openbare ruimte en het autoluw maken van een deel van de
binnenstad. In Amsterdam kijken we naar het rendement van het herontwikkelen
van industrieel erfgoed. En zo worden meer wezenlijke vraagstukken behandeld.
De rode draad van al deze casussen is de vraag of bescherming van efgoed rendabel
is, ‘of het uit kan’.
Erfgoed: als werkkapitaal
21