You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
In het professionele handelen van e-Herkenning spelen de volgende ele-<br />
menten een rol:<br />
<strong>Beweging</strong> is cruciaal: beweging is niet alles, of het enige, maar interventies<br />
dienen er in eerste instantie op gericht te zijn om partijen in het netwerk<br />
in beweging te krijgen. Vaak gaat het immers om partijen – bijvoorbeeld<br />
overheden, bedrijven en dienstverleners – die weliswaar op papier ‘iets<br />
met elkaar zouden kunnen hebben’, maar in de praktijk geen directe<br />
verbinding met elkaar hebben. Ze ontmoeten elkaar niet. En er zijn geen<br />
directe prikkels om wel tot een dergelijke ontmoeting te komen. Hun in-<br />
teractie zit niet ‘vast’ in de zin dat deze door iets of iemand wordt belem-<br />
merd, maar ze is er gewoon niet. Het op gang brengen van die beweging in<br />
het netwerk is dus een eerste vereiste voor wat hier netwerksturing wordt<br />
genoemd. En daarbij is het natuurlijk ook de vraag rond welke richting die<br />
beweging wordt ingezet.<br />
Bewustmaking: e-Herkenning spreekt marktpartijen steeds primair aan op<br />
hun eigenbelang. Ze worden niet gedwongen, maar bewust gemaakt. Markt-<br />
partijen hebben direct belang bij de totstandkoming van e-Herkenning en<br />
niet alleen voor hun transacties met de overheid, maar ook voor transac-<br />
ties in hun primaire processen met andere bedrijven. De eerste en snelle<br />
winst is een vermindering van de last van contacten met de overheid.<br />
Maar achter die eerste opbrengst komt via hetzelfde mechanisme een veel<br />
grotere winst vandaan in de onderlinge interactie. Last van de overheid is<br />
in ieder geval in de beleving ‘lastig’, en tot op zekere hoogte ook kostbaar,<br />
maar het blijft een externaliteit. Rond e-Herkenning zijn bedrijven echter<br />
vooral ook bewust gemaakt van de potentiële baten in en rond hun pri-<br />
maire proces. Dat lijkt voor de hand liggend, of in ieder geval onschuldig<br />
(‘waarom ook niet?’), maar dat is het allerminst. Het Ministerie van el&i<br />
heeft geen doelen en verantwoordelijkheden voor ‘business to business’<br />
processen. De logica van de overheidsbureaucratie zou impliceren dat het<br />
ministerie zich daar niet teveel mee zou moeten bemoeien. De logica van<br />
het netwerk zegt echter iets anders: het samenbrengen van doelstellingen<br />
draagt bij aan de haalbaarheid van e-Herkenning.<br />
Omkeringen in de interactie: het programma e-Herkenning kiest steeds voor<br />
het aanbrengen van omkering in het gesprek met partijen. Marktpartijen<br />
worden actief verleid om het ministerie aan te spreken op het belang van<br />
e-Herkenning en de noodzaak om het ook echt tot stand te brengen. Het<br />
ministerie gaat niet zelf met het idee ‘leuren’, maar vraagt anderen om<br />
26 Vorm geven aan inhoud