VERHANDELINGEN - Stichting Papua Erfgoed

10
kara nunggu wa nugha. Maika
bina bawagha ionéa warimagha
iafa: „Aghoaiengga amum bewara
mato misimoaro".
Maika mangha iafa: „Koaina
masina ato rawoini".
Maika iomofi we masingha
na ghaipiareigha ruiwa. Maika
nunggu nandukigha kiwosado.
Maika nunggu nandukigha kiwowa
iomofiki ma rumagha
ndero kikoai diki. Maika nunggu
nandukigha kikonéa iomofi kisikikafa:
„Minda ma bo ma nusarauo
koaina mato be we konuo.
Konuangga koaina".
Maika iomofi kisikikafa: „Mokofarako
mimunatio".
Maika bina bawagha iiwarikisi
ma nusagha kafa: „Tombe mindinua
imaia".
Sieka kisikikafa: „Mindinuni ropuro.
Mato ronéangga anggoai
di muo".
Saieka kipandi gha bawa kiwo
nde arina kiriaigha kikoai di ki
na nusagha. Koai di ki na nusaghaika
kiwo ndere kirua mino.
Kiwe kiriawesighaika koai di ki
na nusaghaika kiwo kiwu ado.
Maika binggia kikafa: „Akari
afa anggano ado ewomo. Akari
am boafa andera mano".
Maika kiwe ne adogha bina bawagha
ianggoana. Maika inawa
bina bawa we andera mana io-
WAROPENSE TEKSTEN
wen. En toen eerst brachten zij mensen
voort voor een dorp. De oude vrouw had
het de jongen gezegd: „Mettertijd moeten
jullie niet met elkaar gaan twisten, dan
blijven jullie in leven".
De man zei: „Laten we aan het water
gaan wonen, dan kan ik roeien".
Toen liet grootmoeder water in een klapperdop
wegdrijven en de twee mensen
vonden het en die twee mensen gingen op
zoek naar de grootouders ¹), naar het huis
het land in en bleven bij hen wonen. De
twee mensen zeiden tot de grootouders:
„Komt hier en laten we naar het eiland
buiten roeien en daar gaan wonen dan
zullen we dat tot het onze maken en er
dan blijven".
De twee grootouders zeiden: „Jullie wilt
ons bedriegen en doden".
Toen ging de oude vrouw met hen beiden
mee naar het eiland en ze zeiden: „Dit
is vast jullie dorp".
Toen ze het zagen, zeiden ze: „Dit dorp
van jullie is erg mooi. Laat ik de boodschap
geven, dat wij bij jullie blijven".
De volgende dag maakten ze een grote
prauw reisvaardig, roeiden naar binnen
en laadden haar bezittingen op en ze
bleven bij hen op het eiland. Daarop
gingen ze op het land in de tuin werken.
Toen zij haar oude kruiken (aan die twee
mannen) gegeven hadden en daar op dat
eiland woonden, gingen (die mannen) vis
vangen. Maar de vrouwen zeiden: „Wij
eten nooit vis. Wij eten alleen ananas".
Toen gaven ze aan die oude vrouw de
een of andere vis te proeven en meteen
verkochten die oude vrouwen ananas voor
¹) In het manuscript stond hier en in de volgende regels voor grootouders oorspronkelijk
tweemaal grootmoeder en eenmaal grootmoeders. In alle drie gevallen lijkt grootmoeders
de juiste vertaling.