Untitled - Papuaerfgoed.org

als het regent, als het avond"'is of nacht *. «dan kruipen zij hij het vuur.
Want het vuur is hön kleding.''De wouwen hebben dan nog wel hun jató. Ze
rollen zich er 's nachts helemaal., in. Alles slaapt er rond het vuur, onderde
weldoende warme rook die er in, hun hutjes hangt. Heel wat brandwonden
ziin er het gevolg van. Bovendien slapen, onder de mannenhuizen de varkens,
die ook nog 1 wat warmte uitstralen. Men zegt: dat de varkens hen ook nog behoeden
voor een. ander huisdier dat. het de 'mens heel lastig kan maken, nl.
de vlo. Je hebt geen vrouwt geen kinderen. Je wilt graag contacten'maken
en als ie dan in. huis bent,, heb je ook al die tijd dit vrijpostige volkje
Mi je over de vloer. "Mieters volk 1 " 1 zei later een topograaf in de dop,
tegen. me. Ja, zeker de eerste das* is dat wel 2.0« Dan zijn de close-ups
dié ie zou kunnen maken heus wel een daalder waard. Ze praten en gesticuleren 1
als Fransen of Italianen. Het volk schijnt'geboren voor het toneel. Het ene
bedrijf na 'het andere wordt opgevoerd. Mannen, vrouwen, jongens» meisjesen
kinderen, alles sneelt mee. De .groten zijn als kinderen, de kinderen als
groot. De jongetjes,. mannetjes in. zakformaat. Grote kleine kinderen. Kleine
grote mensen. Vxi als 's avonds het snel is uitgespeeld dansen in pastoor
zijn woning talrijke vlooien. De eerste dag heb je dat niet zo in de gaten.
Maai" de volgende dag begint de strijd eerst, tegen de vlooien., Ik had gelukkig
in Sorong een Dak DDT meegekregen. Daarna begint de strijd met je zelf.
Want je moet er wel•aan wennen dat heel de dag dit opdringerig en vrij brutaal
volkje met jou je huisje deelt en dat dan behalve je tijd er ook nog wel eens
met andere dingen vandoor gaat. Telkens als'er weer iemand komt leuren met
een netje nota f s (zoete aardaroelen) of wat groente, wordt er wel van. je verwacht
dat je meteen met kralen, in de hand of met een schelp je klaar .staat.
Je geduld wordt, dikwijls erg op de proef gesteld». Vergeet ook. vooral niet
de welriekende geur die velen toen nog verspreidden, want wassen, laat staan
baden, was hen onbekend, terwijl er toch zo veel water is.
Toch ondanks alles zijn de kamüku's een heerlijk volk, Maar ze doen wel
precies en alleen, wat ze zelf willen. Heerlijke^zelfstandige mensen. Ze lopen
met hun hoofd fier omhoog,, want heel de wereld. is' van hen,. Ze mogen dan wel;
eens wat brutaal zijn,., egoïstisch en denken aan de heb, maar is dat niet
normaal ? De armoede maakt de mensen hard. Ook wij weten dat uit. de oorlog.
Wat keken bij ons toen de have-nots niet afgunstig ~ en terecht l - naar hen.
die wêl eten hadden» Gezien of ongezien werd dikwijls het allernoodzakelijkste
voedsel weggepikt,. Hier draait alles om het "ik" en om het eten. Het is to be
or not to be. Het valt niet altijd mee je kop hier hoven, water te houden.
Het is dikwijls een struggïe for live l En dat brengt de mens in. de verdediging
..en maakt hem dikwijls hard en egoïstisch en er altijd wel op gespinst,
ergens iets mee te -nikken als het eerlijk en ongezien kan.» Heel de bevolking
leeft hier op een. bestaansrainimum en. velen er nog onder»
Voor Westerlingen is de wereld waarin deze mensen wonen onbegrijpelijk,
onvoorstelbaar l Je moet het meegemaakt hebben. Ik zal proberen het' Ü wat:
duidelijker te maken. Alles wat wij Westerlingen thuis hebben, hebben deze
mensen niet l Ik maak een uitzondering voor water,, maar ook dat is in de
berestreken soms erg schaars. De'mensen hier hebben geen stoelen, geen tafals,
geen kasten, geen: potten„geen pannen„ geen messen, geen vorken en geen lepels.
Geen bedden, geen dekens. Stoffen, kleding of garen'was hert totaal onbekend.
Geen. schoeisel, geen papier had men ooit gezien. En hun eten ? Geen rijst,
geen meel, geen melk» geen boter, geen zout:5» geen enkel soort drank enz.enz,.
De mensen leefden, en"leven nog, van flauwe aoete aardappelen en een beetje
groente dat- op spinazie leek of wat bladeren van de zoete aardanpel. Aan de
meren vingen de vrouwen wat kreeft» Wat verder in het binnenland, viste men.
wat torretjes.. dïkkopjes enz:, uit lolasseru Dat. was-hun enig vet en eiwitvoeding*
Vlees kregen, ze eigenlijk maar een keer in het jaar bij varkensfeesten
of als er bij geboorte of iets dergelijks door een familie een
varkentje geslacht werd. Maar dat hield niet over !
De kinderen groeiden nogal.vrij or>. De kleine jongens lopen met of zonder
iets aan en. de meisjes hebben ai heel gauw een rokje aan van boomschors.