PATER-STELTENPOOL HEEFT NIETS MEER - Stichting Papua ...

QEEL !V OP OOORTOCHT
JAVA BATAVÏA
Evenals Peipirig» zat ook Batavia niet on mii te wachten. Geen mens. was er
uitgelopen om mij te .verwelkomen. Zelfs mijn medebroeders; niet. Dat kon
ook niet, want zii wisten niets van mijn komst.
Tk stond op Woensdag 22 December 1948 om.half twee op het vliegveld -in'.
BATAVIA, zoal s'.dat; toen nog heette. Bijna drie dagen na mijn vertrek uit
SJANGHAT. Moederziel' alleen ;.s.t;örid ik daar, met een hoofd v-p 1-herinneringen
aan rhinaJHerinneringen aan de vele zweetdruppels in de schoolbanken van.
Li Kwans Ch'iao. De vervelende herinneringen vooral aan het vertrek uit
Peiping en het wekenlange wachten in Sjanghai. Daar stond ik dan weer in
ëën-vreemd 1 land. Hoelang zal ik er moeten blijven ? Ik weet het>niet, maar
ik vrees dat'het;wel een paar jaar zal duren. In elk geval zit ik^er. voorlopig.
En ; als dié toestand in China niet koert ? Ja» dan blijf ik hier-misschien
weT hangen of ergens in de Prefectuur van Sukabumi. Misschien heeft 1
het Provinciaïaat onze post uit China ontvangen en'ligt er op Kramat een
antwoord on mij te wachten. Ondanks alle beroerde herinneringen zou ik
toch, -graag per boot van Sjanghai naar Ratavia zijn gegaan. Ik had dan in
Hongkong de spullen kunnen meenemen, die nooit, naar Peiping .waren opgestuurd,
en die vanuit Sjanghai weer ingescheept waren naar de pares in Hongkong. Er
zat ..misschien nog .wel een'en ander bij, dat. ik hier in de tropen zou kunnen
gebruiken. Tk stond daar dus OP dat vliegveld, met in mi in hand slechts één
koffertje, waarin een pa/ar "verschoningen en wat onbenullige spullen. Iki geloof
niet dat'er êën boek inzat, behalve dan een paar dunne Chinese boekjes,
die ik in Sjanghai nog gekocht had en wat aantekeningen. Ja, mijn vierdelig
Latijns brevier zat er in en mijn typemachientje, beiden nog gered in Genua.
Tk stond daar dtts zonder codex (kerkelijk recht) en zonder boeken over dogmatiek
en moraal. Erg arm dus. Maar wat erger was : ik had geen cent op zak !
Ik' had alleen 1 het adres van de paters OP Kramat. Ik verstond natuurlijk ook
geen woord van'de taal die ik er hoorde, van,het Maleis. Ik liep tesezweten
als een os, want ik liep er rond met een zwart pak en een stijf witIpriesterboordje.
Buiten het vHéuveld gekomen kwam er al Rauw een bedja OP me, af. "Kramat 134,
Kramat Vincentius "., zei'ik. "Saja tau, saja tau H hoorde ik de man (zeggen...
en ik dacht : wat' moet die man met touw : saja tau. Gelukkig verstond 1 '.ie ook
wat Nederlands .: "Ik weet, Kramat ik weet". "Paters, jou betalen'*, zei• ik.
"Baik"; zei-d-ie en ik begreep dat het wel goed zat en ging in de bedja zitten.
Zo kwam ik aan in Kramat en belde er tussen drie en vier uur aan. Ze keken
me.daar aan of ze een verschiining zagen en ik dacht dat ik iri een douche -
inrichting terecht was gekomen, want ze ontvingen me ïn hun pyama, alsof zé
allemaal zo uit het bad kwamen aanlopen. Later begreep ik, da:t ze'na de siesta
ën het bad, geregeld zo nog wat rond bleven lopen. "Peul is:.>er u klonk het
door'heel 't huis. Hn daar stonden ze voor me : m'n oude duozittertje-van de
eerste klas in Sittard, Jan,Pruim en Gerbert Vermeulen, die een jaar eerder
was gewild en pater, Adam vari.de veldt, die pastoor en waarn. oversteuwasi." •
Ook/pater Hod.deleen Capucijn, kwam orxJagen, Hij" was. hoofd van.het Centrale
Missiebureau in Batavia. Zonder zijn voorkennis kwamer .geen missionaris
Tndonesia'binnen. Maar'mij was dat wel gelukt. Hoe kom: Je hier ? ; Wat is ér
allemaal in China aan de hand ?,Tk vertelde hen van Peifnng. Van mijn verblijf
van ruim 5 weken in.Sjanghai-en hoe iv laaina iondag ! 1 ^ December m Sianghai'
om half één de lucht in ging. *Vn ha