al"als bonkige stieren op me afkomen» Ik zag al hoe ze mij als de buffels van %san zouden omsingelen en hoe ze hun muil als verscheurende, brullende leeuwen naar mij zouden opensperren (ps.22,13")". Maar deze angstaanjagende warmtebuien «ingen nu gelukkig aan mij voorbij. Juist toen we van boord gingen krees ik de eerste post van huis. ! ; ,r was wel post verstuurd, maar die was in Men te laat aanrekenen en nu naar Bombav doorgestuurd. Aan een piinliike onzekerheid was nu een. eind gekomen. Zus Lino was op 27 Mei gestorven , net even 30 ianr oud. Ze hield van het leven. Hen heldin in haar ïiiden. Het zonnetje in huis. O.L.M, wij danken 11 zo'n lieve zus gehad te hebben. RO>*RAY heeft drie en een half millioen inwoners. Rr is veel te zien : modern, maar ook veel dat autochtoon is. M ensen van allerlei ras lonen er rond. Je ziet er Hindoes, Mohammedanen, Parsi's enz.. Je ziet er lopen met rooie of zwarte ronde plekken on hun hoofd. He vrouwen Ionen er sierlijker bij dan ik Karachi. Je ziet er velen met ringen en medailles in hun tenen, beneden de enkels of aan hun neus. Soms is dat een teken, van stamverschil, soms ook gewoon een ornament. - Vele mannen dragen geen broeken en de vrouwen ook geen lurken zoals bij ons. He mannen knopen een doek om hun beunen en de vrouwen draaien die om haar lichaam en zo tot over bet hoofd. Oikwijls heel vreemd. Ken heel stuk van de rug en de buik is onbedekt en de benen dikwijls ook.Ze lopen bijna allemaal op blote voeten. Van achteren dikwiils een koddig gezicht. Je ziet moderne grote zaken, maar ook piepkleine winkelties, zo groot als een tafeltie. Haar zit dan dikwijls zo'n vieze vent met zijn zweetvoeten in, lekker OP zijn hurkies. Hele troenen vrouwen en kinderen zitten hurkend op straat, met allerlei koopwaar rondom hen uitgestald. Soms zitten kerels met de "lekkere" eetbare spullen, uitgestald tussen hun benen of achter hun zitvlak. Groenten, besmeerd met zoet of zuur. Rn bij het klaarmaken zie je tegelijk hier en daar en overal krabben...maar men eet er lekker van II Zo zitten er honderden op een riitie, op de grond, op een verhoginkie of in een keldertie waarin ze zich hurkend üunnen omdraaien. Och, ie moet het zien. Het is niet te beschrijven. Je ziet er Leuke straaties met kleermakers, koperslagers en blikslagers, timmerlui, schoenmakers, goudsmeden enz.enz. en alles zit in die benauwde hokjes te werken. Kappers zitten in grote riien OP de "rond of OP een tafeltie met een afdakie van hout er over heen. Hurkend tegen en over de klant wordt er dan geknipt. Bij honderden slanen de mensen onder de bomen, in de portaaltjes of langs de weg, tegen de huizen. Je struikelt er dikwijls over. Heilige koeien en heilige mannen (Heilige vrouwen zag U; ook hier niet) horen ook hier bij het straatbeeld. Ook bier zag ik on het trottoir van een brug zo'n heilige liggen. Helemaal grijs I Ik dacht eerst dat het een geraamte was, maar hij leefde en vroeg om een aalmoes. Languit in de brandende zon Ing hii daar. Iedereen loopt er rustig om heen. Er ziin er die zich rustig een 48 uur laten ingraven. Vandaar die grijze kleur I Wii zagen in Rombay ook een prachtig landgoed, alleen toegankelijk voor Parsies. Haarbinnen ligt een mooie temnel en op het plat van een grote toren leggen ze de lijken. Ze begraven ze niet, maar geven ze ten prooi aan-de gieren en andere roofvogels. We bezochten ook een artis. K %ar dat viel tegen. Wie denkt er nou in een artis in Bom^av een kameel enz. te zien ? Ik dacht er een varken te zien, een schaap of een konijn enz., kortom Buropese dieren. Mee, dat viel erg tegen ! Mooier waren de z.g. "hanging gardens" : de hangende tuinen, maar een achtste wereldwonder vond ik het niet. Dan moet je, zegt men naar Babyion. Hier waren het gewoon dieren uitgeknipt in heiningen en boomstruiken. In Bombav hadden we ook voor het eerst gelegenheid om eens te zwemmen. Ik kon het resultaat' van Genua hier niet overtreffen. Toen ik na een avondwandeling de engelse pater vertelde waar ik geweest was : een straat barstensvol mensen met om de 30-40 meter een Politieagent, toen zei hij : "Wees maar, erg blij dat je heel bent thuisgekomen,"
MOEDIG VERDER