PATER-STELTENPOOL HEEFT NIETS MEER - Stichting Papua ...

Toch komen we klaar. We kloppen nog maar een keer aan bij onze paters op
den Oever. Ze hebben het niet breed, maar misschien kunnen ze ons nog weer
aan misintenties helpen, waarvoor we op de boot H.H. Missen kunnen lezen.
Pater Gardiaan vond dat de giften die daarvoor gegeven worden, niet beter
besteed konden worden. Een broek is voor een arme drommel een belangrijk
bezit l
's Avonds was ieder van ons een kakibroek rijk. ^•1aar wat een tegenvaller l
Ik ben niet in staat mijn achterwerk er in te frummelen. Twee anderen zitten
met hetzelfde euvel. Gelukkig blijft de boot nog een dag. Na het souper kwam
de kapitein bij ons op bezoek. Hij was nog niet op het achterdek geweest.
Hij hoorde van onze broeken en begreep onze armoede. Al gauw rende hij overeind
en haalde als troost voor ons een hele slof Chesterfield. "Hier voor
vanavond". We hoefden niet bang te zijn, zonder te komen zitten. Hij wenste
ons veel succes bij het ruilen van de broeken morgen. Net voor hij kwam,
waren we begonnen raet de inrichting van ons kapelletje. "Ik loop niet zo
hard naar de kerk", zei hij "maar ik heb mijn vrouw vandaag geschreven dat
de kerk nu naar mij toekomt. Ze kan nu gerust zijn, want ik heb nu goed
volk op de boot".
In de diningroom hebben we de eerste plaatsen. Twee van ons zitten er steeds
met de kapitein en de eerste suurman aan tafel. Het gaat er erg zakelijk aan
toe. Dat is Amerikaans. Geen komplimentjes, weinig woorden. Er is één uur
om te eten. Als je klaar bent, stap je op. Als je te laat bent, is er niets
meer. Bidden aan tafel doen de amerikanen blijkbaar ook niet. Maar als wij
bidden staat de salonmaster, 'n neger, in de houding, dikwijls de meest
onmogelijke.
Het is voor ons vandaag een vreemde Aswoensdag en de avond gaf ons nog weer
een kleine sensatie. De Belgische wachtpost op de boot, vraagt of we misschien
een jongen van een jaar of 16 gezien hebben. Hij moet zich op de boot verstopt
hebben. Hoe het is afgelopen weet ik niet. Wij hebben er niets meer van gehoord.
Maar heel de boot werd afgezocht. IWNDÊROAGMORGEN lazen we voor het
eerst de H.Mis in ons eigen kapelletje. Onze eigen procuur had zelfs aan de
meest gewone dingen als hosties en miswijn niet gedacht. Voor irat we niet hadde
hebben onze onvergetelijke medebroeders op Den Oever gezorgd.
We moesten met het Mislezen al vroeg beginnen, want we waren met zijn vijven.
Afwisselend dienden we elkaar. We hadden die eerste morgen netjes op elkaar
gwacht, tot ieder klaar was en tussen het wachten door ons brevier gelezen.
Na de Mis gingen we gezamenlijk ontbijten, maar...de tijd voor het breakfast
ging voorbij. De steward was in geen velden te vinden. De diningroom was
leeg en alles was opgeruimd. Gelukkig hadden we een heel blik speculaas ingeslagen..en
zo was ons ontbijt spoedig gemaakt. Na dit vreemdsoortig ontbijt
zijn we met z'n tweeen de stad ingegaan. We konden de trolly nog net betalen.
Er moesten drie broeken geruild. Gelukkig stond de winkel er nog. Maar wat
een tegenvaller als we even rondkijken. Met grote letters staat er voor de
ramen :"HIER WORDT NIETS GERUILD OF TERUGGENOMEN". Het werd toch geprobeerd.,
arme missionarissen op weg naar China...Het lukte.
We waren nu met 't dinner thuis. In de mening dat er niemand meer binnen was,
sloten we de buitendeur van onze tent af, om ook naar de diningroom te gaan.
In de haven loopt zo van alles rond. Ook mensen met lange vingers. Er was voor
gewaarschuwd de patrijspoorten en de deuren steeds goed te sluiten. Abdias
was er het eerste slachtoffer van. Toen wij de zaak buiten afsloten, zat hij
rustig in het kapelletje zijn brevier te bidden! Behalve zijn ontbijt dreigde
hij nu ook zijn dinner te moeten missen. Maar dat was hem toch te bar. Hij is
van armoede door de patrijspoort, naar buiten geklommen en zo kwam boontje
toch nog on tijd aan zijn loontje Hij heeft die keer gegeten als een
dijker J Na het dinner was het weer broeken"passen en meten. Zonder bijbetaling
had ieder nu een broek die paste, zij het dan met behulp van de nodige
ingrepen die de naald van broeder Hiep nog moest aanbrengen.
- 4 -