PATER-STELTENPOOL HEEFT NIETS MEER - Stichting Papua ...

in ons binnenste wel degelijk hun uitwerking. Oe etcnslust is ook zoekgeraakt.
Het regent en het is koud. Het waait en stormt dat het niet mooi
ïiieer is. En ondanks de kou, bivakkeer ik heel de dag buiten on het middenschip
en zoek daar naar verstrooiing die er niet is. Dat is zo ook geen
leven II Ik zoek miin heil maar weer OÜ het achterdek. Daar waren er al
3 bezweken. Het duurde maar een paar minuten...toen was ook mijn eerste
offer weer volbracht ï Stilliggend in mijn kooi, had ik daarna gelukkig
een goede nacht. ï-n toen ik Vrijdagmorgen 16 Mei wakker werd, was de zee
weer rustig! We naderen intussen de Straat van Messina* Aan de ene kant
het vaste land van Italië, aan de andere tent . N het eiland
CJciliÊ? waar de Landing van de geallieerden .'.'.'.'. . \ begon.
T t Is iammer genoeg erg mistig. We zien niet veel. We herinneren ons de
verhalen van de Scilla en de Charibdis. Alleen Odysseus ?,ou het gezang
van de Sirenen nogen horen. Hij stopte daarom de oren van zijn mannen
dicht met was. Maar om zelf niet voor de tovermacht van hun lokkend lied
te bezwijken liet hij zich met de sterkste touwen aan de mast vastbinden.
Wij varen er gelukkig rustig doorheen, maar we zien niet- veel van de
zingende nvmphenr die zoveel zeelieden hebben verlokt. Tussen de poëzie
en de werkelijkheid is blijkbaar een groot verschil. Want zelfs van de
aloude draaikolken konden we niets merken en ze zeggen nu dat de nymphen
verhuisd zijn naar de haven van Siracusa. Hoor de onderinding onderricht,
blijf ik heel de middag maar wat midships. Kr staat een stevige wind, maar
de zon maakt het verblijf midshins nogal dragelijk. Ik weet in elk ge\al
de kop boven water te houden. Stan en Arthcem timmeren er intussen iustig
op los en eer het avond is, staat er in de kapel een stevig altaar.
Zaterdag 17 Mei wordt het voor het eerst gebruikt. Het is mooi weer en
iedereen is weer op de been.
ZONDAG 18 MEI is het een dag van bil zondere devotie, firgens tussen Cicilië
en Alexandrië vier ik mijn 34e verjaardag. Het weer werkte mee en het was
echt gezellig on het achterdek. Mevr. Graafland zorgde voor een lekkere
ice-cfeam en f s avonds zaten we ook niet op een droogje.
Als je een 1500 kin. gevaren hebt, doet het je goed weer een haven binnen
te varen. De tocht was vanuit Livorno gesmeerd verlopen, ofschoon onze
maag zo af en toe zijn protesten had Jaten merken. De mannen on zee spraken
van een gunztige wind. We haalden gemiddeld bijna 11 knopen, d.i. zowat
17 Ion. per uur. Met afgelegde stuk was zowat even groot als de afstand van
Bordeaux naar Barcelona. Viif dagen en vijf nachten hadden we weer op zee
doorgebracht toen we Maandagmorgen 10 Mei de haven van Alexandrië binnen
liepen. Wat voor verrassing zou Alexandrië ons bieden ?
- 38 -