PATER-STELTENPOOL HEEFT NIETS MEER - Stichting Papua ...

tellen : ^Misslonarii sumus, Franciscani navigantes in China: we zijn
Franciscaanse missionarissen op weg naai" China. Cathoiici ? Katholiek ?
Ja man wij zijn heus knal Rooms. He man sprak aIJ een Spaans en misschien
wat Italiaans. Zijn Lrtiin was bepaald slecht, foen hij eenmaaL was gerustgesteld,
wat de zuiverheid van ons geloof betrof, was hij weer erg
voorkomend. Wij hadden overigens tijdens het gesprek met hem wel erg veel
belangstelling. Wel 2n - 30 mensen staken hun kop tussen de onze, in de
hoop ïets van" liet gesprek te kunnen opvangen. Ofschoon het voor hem hoognodig
tijd werd om te eten, ging het oude pastoortje toch met ons*mee de
ti-ain in. Mij zou ons dan wel naar de Francicanen brengen. In de tram vroeg
hij nog tweemaal of we wel echt katholiek waren. Gelukkig zat er in de
tram een heertje die in dezelfde straat woonde als de zusters. De oude
gessteliike stapte foen maar weer uit en zonder een woord te spreken
bracht deze heer ons naar de zusters. Het adres bteek juist te zijn. We
werden hartelijk ontvangen. De zusters waren erg arm. We namen een kijkje
in hun school tic : allemaal arme kinderen, de armsten der armen. Maar ze
zagen er absoluut netjes uit. We namen wat kiekjes en moesten weer verderop.
Ze kregen dus geen was van ons.Haar van zusters ben je niet zomaar af. Ook
hier wilden ze ons weer met alles van dienst zijn.We hadden samen maar één
amikt (schouderdock) en die was intussen al behoorlijk smoezelig.Ook hadden
we de man slechts eén keikdoekje. We kregen een nieuwe amikt en elk één
kekkxloekje.
De niddag was zijn gang gegaan en het werd tijd om ook de paters nog even
op te zoeken. Er kwam deftig een taxi voor, Haar hadden de zusters voor
gezorgd. Ook bij de paters werden we broeder Lijk ontvangen. Kerst even het
het spreekkamertje in. Toen in de refter. In hun tuin "üg ik voor het eerst
van mijn le\en citroenen rijp aan de boom hangen. Iiven een kort bezoekje bij
P. Provinciaal. Aan de wand r.agen we foto's van 00 paters martelaren uit de
biu - geroorlog. We konden ons bij onze inedebi oeders met latijn gelukkig goed
verstaanbaar maken. Pater secretaris bracht ons weer de tram in en met meer
dan 500 peseta's kwamen we tegen het souper weer de boot op. Gauw eten en
toen de stad weer in. De tijd moet goed besteed, want vannacht vertrekken
we weer.
Barcelona : een stad van twee millioen inwoners. De mooiste stad die we tot
nu toe gezien hebben. Onvertelijk ! Zo ik al zei hadden we vanwege onze
zwarte pakken en stijve boordjes erg voel hekijks, maar de mensen maakten
toch overal een vriendelijke en behulpzame indruk. De mensen liepen keurig
gekleed. De stad was zindelijk, schoon. We troffen het want het was juist
Zaterdagavond, Dan is er markt. Alles loopt 's avonds over straat. Het was
een hele toer om mekaar niet kwijt te raken. Ik hield vroeger erg van markten.
Ik heb het nooit zo gezellig gedaan als in Barcelona. I'rachtige groenten :
bloemkool, bananen, citroenen, sinaasappelen enz. enz. enz. Ontzettend veel
lekkere vis. Alle tentjes waren even zindelijk. Allemaal dingen die we sinds
de oorlog niet meer gezien hadden en vóór de oorlog kreeg je zoiets trouwens
alleen met Kennis of met een bijzonder feest. Hier lag dat allemaal volop.
Kon ik maai iet*-- sturen naar zus Lino die thuis ongeneeslijk ziek lagt en
er heel erg blij mee zou zijn. Vergeet niet dat we jaren lang in Holland
geen buitenlandse vruchten meer gegeten hadden en toen ze na de oorlog weer
kwamen, \