Nieuw Guinee - Stichting Papua Erfgoed

Masudi, Edrisi, Ibn Battuta, e.a. Masudi (950 na Chr.) gewaagt b.v. van
buideldieren, die hij volkomen juist beschrijft.
Uit bedoelde geschriften blijkt, dat Arabische zeevaarders ver Oostelijk
van de Grote Soenda-eilanden moeten zijn doorgedrongen.
In de talen der Micronesiërs zouden grote en menigvuldige betrekkingen
met het Arabisch zijn aan te wijzen. Sporen van de Islam zijn op Yap, de
Nieuwe Hebriden en elders op te merken. Ponape zou het centrum van
bedoelde cultuur-invasie zijn geweest en het verkeer zou gedurende generaties
hebben plaats gehad. Lieden, die zich vestigden en ook schipbreukelingen,
die het contact met het vaderland verloren hadden, zouden zijn
verwilderd en tenslotte geheel opgegaan in de stammen der oorspronkelijke
bewoners.
In de loop der geschiedenis is op vele plaatsen der aarde hetzelfde geschied
en deze voorstelling van zaken is aannemelijker, dan de fantastische
geschiedenissen van Phoenicische schepen, die tot aan de Zuidzee-eilandenwereld
zouden zijn afgedwaald.
Dr. Bijlmer is echter van oordeel, dat Indo-Germaanse en Semietische
trekken op het afgelegen en onherbergzame Nieuw Guinee zeer opvallend
zijn, zowel bij het pygmoïde bergvolk als bij de kustbevolking. Ze zijn dus
niet ingekruist, maar ze behoren bij het ontwikkelingsstadium der mensheid,
dat Papoea heet.
'Maar verlaten wij thans het terrein der speculaties en betreden we de
meer vaste bodem der geschiedenis.
De van Vicenza afkomstige Lombardijn Antonio Pigafetta, die, als een
der vele niet-Spanj aarden, met Ferdinand de Magelhaes uitzeilde op de
eerste reis om de wereld, zou in 1521 de naam Papoea reeds genoemd
hebben. Jorge de Menzenes, eveneens een Portugees, bezocht het eiland
in 1526, maar als de eigenlijke ontdekker wordt genoemd de Spanjaard
Alvaro de Saavedra (1529). De Spanjaard Ynigo Ortiz de Retes, die met
het schip „San juan" de Noordkust van Nieuw Guinee en de daaromliggende
kleinere eilanden bevoer, plantte 20 Juni 1545, waarschijnlijk
aan de mond van de Mamberamo, de Spaanse vlag. Hij gaf een gedeelte
van de Noordkust van het eiland (waar de kroesharige zwarthuidige bewoners
hem deden denken aan de negerbevolking van Guinee, de Goudkust)
de naam „Nueva Guinea", welke naam verlatijnst werd tot „Nova
Guinea". De Spanjaarden maakten geen gebruik van dit gebied. Omstreeks
1622/1623 wilden de Hollanders het Zuidland ontdekken en in het voorbijgaan
Nieuw Guinee aandoen. De opperkoopman, Jan Carstensz, zag bij
die gelegenheid voor het eersf „die Sneeberghe", „een overhooch geberghte
na gissinge 10 mylen landwaert in, dat op vele plaatsen wit met snee bedeckt
lach".
Hoe onze voorouders in de Compagniestijd de Papoea's bekeken,blijkt
uit het volgende: Er waren berichten binnengekomen, dat er in de Papoease
16