deJacobsstaf 77 - Santiago
deJacobsstaf 77 - Santiago
deJacobsstaf 77 - Santiago
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Liefde onderweg<br />
‘Het belangrijkste dat ik aan mijn<br />
pelgrimstocht heb overgehouden is<br />
dat ik niet meer bang ben voor de<br />
toekomst. Er is voor mij een plek, zowel<br />
in relaties als in het vinden van<br />
werk. Het klinkt heel simpel, maar<br />
deze conclusie heb ik pas kort geleden<br />
kunnen trekken.’<br />
Aan het woord is Bert, die voor<br />
hij de weg naar <strong>Santiago</strong> ging zijn<br />
zus verloor en – vastgelopen in zijn<br />
werk – huilend naast zijn leaseauto<br />
zich afvroeg: waarom? Hij wilde<br />
even afstand nemen van alles. Even<br />
tot zichzelf komen. Bert: ‘Ik weet<br />
nog niet wat dit mij gaat brengen, maar ik<br />
zie het wel. Ik laat het komen zoals het komt.’<br />
Zijn vrouw gaf hem die kans.<br />
Een paar feiten over Bert:<br />
- Geboren in 1956. Leeftijd tijdens de pelgrimstocht<br />
in 2004: 48 jaar.<br />
- Getrouwd, twee gezonde zonen, een mooi<br />
huis…<br />
- Zijn vader: plotseling overleden in 1987<br />
na een kort ziekbed.<br />
- Zijn jongere zus, waar hij een diepe band<br />
mee had, overleed in januari 2004.<br />
- Op non-actief gezet door zijn werkgever<br />
en ontslag in juni 2004.<br />
- Gelopen van Saint-Jean-Pied-de-Port<br />
naar <strong>Santiago</strong> de Compostela tussen 7<br />
mei en 9 juni 2004.<br />
Verliefdheid<br />
‘Het jaar voordat ik op pelgrimstocht ging<br />
ben ik in therapie geweest om met name de<br />
dood van mijn vader een plek te geven. Ik<br />
Bert en Francine samen op de eerste dag<br />
– 29 –<br />
DE JACOBSSTAF <strong>77</strong><br />
Thijs Hanrath<br />
had eigenlijk nooit goed afscheid van hem<br />
genomen en nog steeds kan het voorkomen<br />
dat ik gewoon bij het uitspreken van het<br />
woord afscheid volschiet. Gelukkig heb ik<br />
daarna het overlijden van mijn zus bewuster<br />
kunnen meemaken.’<br />
‘Nog voordat mijn tocht begon, al in de trein<br />
naar Saint-Jean-Pied-de-Port, kom ik in contact<br />
met Francine. Een Canadese pelgrim,<br />
Franstalig, uit Québec. Het klikte meteen,<br />
en dat was voor mij een bijzondere ervaring.<br />
Wij zijn de eerste drie weken met elkaar opgetrokken.<br />
Elke dag op de camino samen lopen<br />
met iemand telt voor een jaar, zo is er een<br />
gezegde. Ik ken haar ‘bij wijze van spreken’<br />
dus ongeveer net zo lang als mijn vrouw.<br />
Was ik verliefd? Ja. Was het heftig? Ja. Was<br />
het mooi? Ja. De verliefdheid is overgegaan<br />
en we hebben via de mail regelmatig en ook<br />
af en toe telefonisch nog contact en nu een<br />
goede vriendschap. Mijn vrouw begrijpt dit<br />
gelukkig goed.’