Vrouwen over seksualiteit - radicaal feminisme

Op m'n twintigste begon ik te beseffen dat ik ook van vrouwen kon houden.
Voor die tijd had ik wel vage gevoelens van verwarring gekend wanneer ik
iets las over lesbische vrouwen, of een film zag daarover. Ik werd verliefd op
een terapeut. Zij was erg warm, en gaf mij het gevoel dat ze me aanvaardde
zoals ik was, met alles erop en eraan. Dat gaf me weer wat zelfvertrouwen.
Vervolgens werd ik verliefd op een vriendin die ik al vanaf m'n kleuterjaren
kende. Ik wilde m'n tederheid, m'n warmte voor haar ook lichamelijk uiten.
Zij voelde daar niks voor, vond het maar eng. Dat gaf me een dreun. Ik vond
het heel vanzelfsprekend dat ik m'n vriendschap voor haar ook met m'n lichaam
wilde uitdrukken.
Ik merkte dat ik me thuis voel bij vrouwen. In het kontakt met vrouwen ervaar
ik een gevoel van warmte, gelijkheid, wederzijds respekt en herkenning. Zij
raken me. Ik verlangde er heftig naar om te vrijen met een vrouw. Ik aarzelde
of ik zou reageren op een advertentie uit 'Vrij Nederland', ging naar het
vrouwenhuis, dat toen net opgericht was, en naar het COC. Op zoek naar een
vrouw.
Heel onverwachts werd ik verliefd op een vrouw uit m'n groep op de akademie,
en zij op mij. Ik wist vagelijk dat ze homofiel was. Toch was ik er totaal
niet op bedacht. Ik had het gevoel dat ik een hele aparte wereld moest binnendringen
om een vriendin te vinden.
En dat stond me tegen.
Ik vond het erg fijn om voor het eerst met een vrouw te vrijen. M'n fantasieën
werden werkelijkheid. Het stelde niet teleur. Ik voelde me erkend, thuis bij
Tanja, meer dan ik ooit ervaren had bij een vriend. Ik heb altijd wel tedere
vrienden gehad. Het waren helemaal niet van die mannetjesputters die zichzelf
wilden bewijzen door te neuken. Ik voelde me echter niet op m'n gemak.
Ik had het gevoel dat ik in een bepaalde rol terecht kwam. Ik voelde dat ik
beperkt werd, dat er afgebakende eigenschappen bestaan voor specifiek mannelijk
en vrouwelijk gedrag. Bij één vriend heb ik dit niet ervaren.
De laatste tijd vrij ik dus voornamelijk met Tanja. Ik vind haar lijf fijn en
veilig. Soms verlang ik er naar om geneukt te worden, om een pik diep in me
te voelen. Tegelijkertijd ben ik bang voor de agressie, voor het binnendringen
in mijn domein. Door m'n eigen angst en door die rare rolverdeling voel ik me
belemmerd om tegenover een man het initiatief te nemen om te gaan neuken.
Bij Tanja voel ik die remming veel minder. Toch voel ik me niet altijd ontspannen
bij haar.
Ik heb er best moeite mee m'n eigen (homo)seksualiteit in te passen in wat ik
verder ervaar en voel. Ik voel me misschien geremd ten opzichte van m'n eigen
lijf. Ik ben bang voor het ontwortelde gevoel dat vrijen me soms geeft, en
ook lichamelijk best bang voor m'n eigen mysterieuze baarmoeder. Ik besef
dat ik een tik heb meegekregen vanuit m'n opvoeding, vanuit het hele seksuele
taboe zoals dat zich in onze maatschappij gevormd heeft. En dat vind ik
een rot gevoel. Ik wil me vrij voelen als ik vrij, en ik weet dat het kan, omdat
ik me in het begin van de relatie met Tanja vrij gevoeld heb. Langzamerhand
zijn er toch weer remmingen ingeslopen, zowel van haar kant als vanuit mij.
Het blijkt moeilijk te zijn die spontaniteit en openheid van het begin te laten
voortduren.
12
De Bonte Was, VROUWEN OVER SEKSUALITEIT, Amsterdam 1974, uitgeverij De Bonte Was