Vrouwen over seksualiteit - radicaal feminisme

23
welijke vruchtbaarheid: het vermogen om kinderen te baren en zo het voortbestaan van
de stam, de familie, de natie te garanderen.
Aan vrouwen worden in godsdienst en mythologie voortdurend geheimzinnige krachten
toegeschreven en dan weer ontnomen. Zo beleeft de man zijn exkuus om haar te
onderdrukken: hij gelooft zelf in de door hem verzonnen krachten, en als hij de vrouw
er niet onder zou houden, zou ze heel wat onheil teweegbrengen. Het bekendste voorbeeld
uit de mythologie van de gevaarlijke, geheimzinnige, machtige vrouw is de bij
verschillende volken voorkomende Grote Moedergodin, meestal een vruchtbaarheidsgodin
die mensenoffers eist. In onze beschaving kregen vrouwen die geneeskrachtige
kruiden konden toepassen die geheimzinnige, zwarte macht toegeschreven, waarvoor
zij vervolgens werden gestraft: zij moesten hun 'verbinding met de duivel' met martelingen
en een gewelddadige dood bekopen. Van de middeleeuwen tot ver in de 18 e
eeuw zijn in Europa tenminste één miljoen vrouwen als 'heks' verbrand, waarschijnlijk
meer.
Toen onze kultuur in de 19 e eeuw een rationele (verstandelijke) kultuur begon te worden
(bijgeloof was goeddeels verbannen; natuurkundige ontdekkingen ontkrachtten de
godsdienst en zijn geheimen) toen begon ook het geloof in de geheime kracht der
vrouw te tanen. Er werden geen heksen meer verbrand.
Toen kwam Freud. En het heksengeloof begon opnieuw. Hij verhief de seksualiteit tot
de belangrijkste menselijke 'drift' en had daarbij voornamelijk aandacht voor de man.
Hij zetelde die drift in de man. Diens persoonlijkheid zou bepaald worden door de
manier waarop hij verwerkt heeft dat het hem niet gelukt is zijn vader te verdringen
om zijn moeder te beminnen. Freud maakte deze theorie mede op grond van zijn ervaringen
als arts en psychiater. Maar de naamgeving ervan is ontleend aan ... de mythologie,
aan de Griekse sage van Oedipus die zonder het te weten zijn vader vermoordde
en met zijn moeder trouwde. De vrouw heeft in deze theorie eigenlijk geen plaats.
Freud beschouwde haar als een man zonder penis. In zijn visie is zij daarom dus jaloers
op de man.
En zo weet tegenwoordig de Freudiaanse psychiater troost te bieden voor mannen die
het leven niet aankunnen. Zo'n man is bang voor vrouwen en de psychiater vindt dat
terecht. Want die man heeft een dominerende moeder gehad, of heeft een dominerende
vrouw, en nu heeft hij zijn Oedipus-komplex niet voldoende overwonnen om met de
angst dat de 'jaloerse' vrouw hem zijn penis af zal pakken, te kunnen leven. De energieke
moeder, de aktieve vrouw zijn de moderne heksen, en als ze gefrustreerd en vervelend
zijn omdat ze met hun aktiviteit en energie geen kant uit kunnen, dan zijn de
vooroordelen van de psychiater bevestigd.
Kortom: de 'geheime' kracht van de vrouw heeft zich in de moderne tijd van de mythologie
naar de psychologie en psychiatrie verplaatst met nog steeds dezelfde funktie:
mannen geloven dat zij vrouwen mogen onderdrukken, en vrouwen moeten geloven
dat zij afhankelijk en dienstbaar moeten zijn, ook in het enige dat mannen hen niet
kunnen afnemen: hun seksualiteit.
De Bonte Was, VROUWEN OVER SEKSUALITEIT, Amsterdam 1974, uitgeverij De Bonte Was