Vrouwen over seksualiteit - radicaal feminisme

goed mogelijk dat we er volgend jaar of misschien over een paar maanden
heel anders tegenover staan als nu. Wie weet!
3
Geen zin
'Op een sexuologencongres in Parijs (Der Spiegel) werd vastgesteld dat nauwelijks vijf
percent van de meiden die voor het eerst met een jongen/man naar bed gaat dit doet
omdat ze er echt zin in heeft. 71 percent doet het omdat ze hun partner niet kwijt wil
raken. Andere motieven: nieuwsgierigheid (16percent), angst om ouderwets te lijken
(6 percent)' (Vrij Nederland, 19 oktober 1974).
Misschien lijkt het gek om een boek over seksualiteit te beginnen met 'geen zin in
vrijen'. Maar wanneer je met vrouwen over liefde en seksualiteit praat, blijkt dat veel
vrouwen niet zoveel zin in de seks hebben zoals ze die hebben leren kennen. Ze verlangen
naar iemand die van hen houdt, niet naar seks.
En toch hebben vrouwen seksualiteit: ze hebben seksuele organen en seksuele behoeften.
Maar de mogelijkheden voor seks komen blijkbaar niet overeen met die behoeften.
Wij willen in dit boek proberen uit te vinden waarom vrouwen op de seks afknappen
en wat ze wel zouden willen. We gaan er immers van uit dat vrouwen daar alleen
achter komen als ze daarover onderling kontakt hebben. Dat kan in vrouwenpraatgroepen,
of andere ontmoetingspunten voor vrouwen waar ze zo veilig zijn dat ze iets over
zichzelf durven vertellen. Het kan ook door over jezelf te schrijven of over ervaringen
van andere vrouwen te lezen.
Als een vrouw geen zin heeft, waar ligt dat dan aan?
En: als vrouwen geen zin hebben, waarom vrijen ze dan toch?
De eerste keer was het, meestal, omdat de jongen het zo graag wou. Je gaf toe in een
zwak moment, of: je wou die jongen graag als vriend of als man en daarom nam je de
seks er op de koop toe bij. Het ging dan vaak in een sfeer van portieken en geleende
bedden: een ervaring van onder de kleren gegrabbeld worden, onhandige jongenshanden,
een jongen die te veel haast heeft, de pik die hard is, alle zeilen bijzetten om
hem te helpen (want hij doet tenslotte het werk...) en in je eentje verwerken dat hij
daarna geen aandacht meer voor jóu heeft.
Dat zijn geen ervaringen om plezier in seks te gaan krijgen. Ondertussen leef je in een
wereld die de seks voortdurend aan je opdringt. Niet alleen door sekswinkels, -films
en -tijdschriften, maar ook via gewone films, boeken, bladen. Daarin wordt in wezen
altijd dezelfde voorstelling van zaken gegeven: de man is aktief, hij neemt het initiatief
- de vrouw is passief, zij ondergaat de man. Mannen ontlenen hieraan hun dromen, en
het gevoel dat ze een zeker recht hebben op de vervulling van die dromen. Maar hoewel
in reklame en films veel vrouwen te zien zijn en je misschien soms wel als zij zou
willen zijn (vooral zo begeerlijk voor een man), wordt daar een eigen bestaan van de
De Bonte Was, VROUWEN OVER SEKSUALITEIT, Amsterdam 1974, uitgeverij De Bonte Was