Vrouwen over seksualiteit - radicaal feminisme

Het huwelijk speelt in deze film een belangrijke rol, terwijl de seks eigenlijk
alleen maar voorspel tot het huwelijk is (daarom is er ook geen rel ontstaan
om Turks Fruit). Erik, getrouwd, is geen seksmaniak meer, maar zit vol tederheid
met Olga voor een ondergaande zon. Hij treitert haar wel (smijt haar
kado's kapot, gooit beesten in haar gezicht) maar taalt niet naar andere vrouwen.
Olga is van gratis seksobjekt gratis beeldhouwmodel geworden, want als
alle getrouwde mannen moet Erik geld verdienen. Hij verkoopt een tekening
van Olga en hemzelf als pornoprent. Olga voelt zich - eindelijk - vernederd en
loopt boos weg. 's Avonds ziet Erik dat zij zich stiekem laat zoenen, roept
'slet!' en het huwelijk is kapot. De film toont vervolgens tot vervelens toe hoe
Erik eerst wegkwijnt en dan als een man zijn verdriet naar de eisen van het
kapitalisme omzet in hard werken, terwijl daartussendoor een steeds meer opgemaakte
Olga uit steeds maar grotere autoos stapt met steeds maar engere
mannen achter het stuur. Het gaat duidelijk niet goed met haar en zo komt
boontje om zijn loontje: had ze maar bij haar man moeten blijven.
Moraal: vrouwen moeten alles met zich laten doen, tot zich met een bloem in
hun kont een pak slaag laten geven, anders worden ze op de vuilnisbelt gegooid,
als een afgedragen pruik.
Marie neemt de nachtbus
Na de gezamenlijke praatgroepavond woensdag 7 juni ging ik nog met iemand
mee en daarna naar huis. Het was ongeveer tegen drieën. Gesterkt door de
avond, dacht ik, ik ga gewoon met de nachtbus. Die moest ergens op het Rokin
rijden wist ik. Tijdens het stukje lopen van de Dam naar de Munt, waar de
halte pas bleek te zijn, gleden er drie auto's langszij, die uitnodigend met hun
portier klapperden. Tijdens het half uur op de bus wachten, stopten er nog
vier, waarvan enkelen nog eens een extra rondje maakten.
Er is mij altijd geleerd, niet op ingaan, niets zeggen, wat ik ook braaf deed,
maar op het laatst had ik alleen nog zin om die kerels uit te vloeken.
Er stond tevens een ietwat aangeschoten jongen te wachten, die later bij me
kwam staan, om, zoals hij zei, mij het vertrouwen in de man niet te laten verliezen.
Met hoogstaand gepraat wist ik hem van lijflijke toenadering af te houden, ik
trachtte hem er zelfs van te overtuigen dat ik net zo veel recht had als hij om
37
De Bonte Was, VROUWEN OVER SEKSUALITEIT, Amsterdam 1974, uitgeverij De Bonte Was