Nederlands-Pools A - Pegasus

afkanten – afkomen
ni gen) wyczesywać if , wyczesać pf 2 (on bil lijk be kri ti seren)
(z)ganić (pf)/if ▹ ( inf.) zjechać pf ❖ el kaar af kammen
oczerniać się wzajemnie
afkanten 〈tr; kant te af, h. af ge kant〉 1 (de scher pe kan ten
weg ne men van) obcinać if /obciąć pf kanty/krawędzie
❖ schuin af kan ten fazować 2 (bij het hand wer ken)
(brei werk) zakańczać if , zakończyć pf , (stuk stof ) obrębiać
if , obrębić pf , oblamowywać if , oblamować pf ❖ een
brei werk af kan ten (ob)dziergać dzianinę/robótkę
afkappen 〈tr; kap te af, h. af ge kapt〉 obcinać if , obciąć pf ,
odcinać if , odciąć pf , ścinać if , ściąć pf ❖ een ge sprek afkap
pen przerwać rozmowę; iem. af kap pen przerywać
komuś; een hond de staart af kap pen kurtyzować psa
afkatten 〈tr; kat te af, h. af ge kat〉 ▶ iem. af kat ten ofuknąć
ko goś
afkeer 〈m〉 niechęć f , awersja f , (ster ker) odraza f , wstręt m
❖ ik heb een af keer van wor men czuję obrzydzenie
do robaków; een af keer heb ben van/je gens mieć
wstręt do; een af keer van iem. krij gen poczuć do kogoś
awersję; iem. af keer in boe ze men voor/te gen zaszczepić
komuś odrazę do
afkeren 〈tr; keer de af, h. af ge keerd〉 odwracać if , odwrócić
pf ❖ zich af ke ren van iem./iets odwrócić się od kogoś/czegoś
afkerig 〈adj〉 (+ van) niechętny, nieżyczliwy ❖ af ke rig
zijn van iem. odczuwać do ko goś antypatię/awersję;
af ke rig zijn van ge weld być przeciwnikiem przemocy;
nie znosić przemocy; iem. van iets af ke rig ma ken zrazić
ko goś do czegoś ▶ ik ben er niet af ke rig van
czymś takim nie pogardzę
afketsen 〈intr; kets te af, i. af ge ketst〉 odbijać if /odbić pf się
❖ daar op is het plan af ge ketst z tego powodu plan
spełzł na niczym; z tego powodu plan się nie powiódł;
af ket sen op (van ko gels) odbić się (rykoszetem)
od
afkeuren 〈tr; keur de af, h. af ge keurd〉 1 (on ge schikt ver klaren,
af wij zen) odrzucać if , odrzucić pf , oddalać if , oddalić
pf , nie uznawać if /uznać pf , (za)kwe stio no wać (pf)/if ,
(z)dyskwalifikować (pf)/if ❖ iem. we gens ziek te af keuren
uznać ko goś za niezdolnego do pracy z powodu
choroby; af ge keurd vlees mięso nienadające się do
spożycia; hij is voor 70 pro cent af ge keurd on jest w 70
procentach niezdolny do pracy; iem. af keu ren voor
mi li tai re dienst uznać ko goś za niezdolnego do służby
wojskowej; af ge keur de waar towar wybrakowany
2 (ver oor de len) (z)ganić (pf)/if , dezaprobować if , nie pochwalać
if , (sterk af keu ren) potępiać if , potępić pf ❖ een
daad af keu ren potępić czyn; ie mands ge drag af keu ren
zganić czyjeś zachowanie; dat is af te keu ren to zasługuje
na naganę
afkeurend 〈adj〉 nieprzychylny, nieprzychylnie adv , negatywny,
negatywnie adv ❖ af keu ren de blik nieprzychylne
spojrzenie; af keu ren de ge ba ren gesty dezaprobaty;
af keu rend kij ken patrzeć nieprzychylnie; hij liet
zich af keu rend uit over die zaak wypowiadał się nieprzychylnie
o tej sprawie; een af keu rend oor deel negatywna
opinia
afkeurenswaardig 〈adj〉 naganny, nagannie adv , karygodny,
karygodnie adv
afkeuring 〈f; af keu rin gen〉 1 (het on ge schikt ver kla ren) odrzucenie
n , dyskwalifikacja f ▹ (het se lec te ren van uitschot)
wybrakowanie n 2 (het on gun stig be oor de len) deza
pro ba ta f , (be ris ping) nagana f , (ster ker) potępienie n
❖ mo tie van af keu ring wotum nieufności; zijn af keuring
uit spre ken over zganić coś; ie ders af keu ring verdie
nen zasługiwać na powszechną naganę
afkickcentrum 〈n; af kick cen trums, af kick cen tra〉 centrum n
odwykowe
38
afkicken 〈intr; kick te af, i. af ge kickt〉 poddawać if /poddać pf
się kuracji odwykowej
afkijken 1 〈intr; keek af, h. af ge ke ken〉 odpisywać if , odpisać
pf ▹ ( inf.) ściągać if ❖ bij/van zijn buur man af kijken
odpisywać od kolegi
afkijken 2 〈tr; keek af, h. af ge ke ken〉 1 (on op ge merkt over nemen)
podpatrywać if /podpatrzeć pf coś u ko goś G ❖ de
kunst van iem. af kij ken podpatrzyć, jak coś się robi;
nauczyć się czegoś u ko goś 2 (film, tv­pro gram ma)
(ten ein de toe kij ken) oglądać if /obejrzeć pf do końca
afkleden 〈intr; kleed de af, h. af ge kleed〉 (van kle ding) wyszczuplać
if , wyszczuplić pf
afkletsen 〈tr; klets te af, h. af ge kletst〉 ▶ ze klets ten (heel)
wat af! gadali jak najęci!
afkloppen 〈tr; klop te af, h. af ge klopt〉 1 (van stof en vuil zuive
ren) (wy)trzepać (pf)/if , otrzepywać if , otrzepać pf
❖ kle ren af klop pen wytrzepać ubrania 2 (on ge luk bezwe
ren) odpukiwać if /odpukać pf (w niemalowane
drewno) ❖ even af klop pen! odpukać! 3 ( muz.) dawać
if /dać pf znak pałeczką
afkluiven 〈tr; kloof af, h. af ge klo ven〉 ogryzać if , ogryźć pf
❖ een bot af klui ven ogryzać kość; zijn vin gers af kluiven
obgryzać paznokcie
afknabbelen 〈tr; knab bel de af, h. af ge knab beld〉 ogryzać if ,
ogryźć pf , obgryzać if , obgryźć pf ❖ de bot jes af knab belen
poobgryzać kostki
afknagen 〈tr; knaag de af, h. af ge knaagd〉 1 (door kna gen
ont doen van) obgryzać if , obgryźć pf , ogryzać if , ogryźć pf
2 (lang zaam weg schu ren) ❖ de stroom knaag de de oe ver
af prąd podmywał brzeg
afknappen 〈intr; knap te af, i. af ge knapt〉 załamywać if /załamać
pf się ▶ ik ben op hem af ge knapt ± on mnie
rozczarował; er gens op af knap pen ± być czymś rozczarowanym
afknapper 〈m; af knap pers〉 ❖ wat een af knap per! masz
babo placek!; masz ci los!
afknijpen 〈tr; kneep af, h. af ge kne pen〉 ▶ iem. af knij pen
wymaglować ko goś; przemaglować ko goś
afknippen 〈tr; knip te af, h. af ge knipt〉 obcinać if , obciąć pf
afknotten 〈tr; knot te af, h. af ge knot〉 1 (van een uit ste kend
deel ont doen) obcinać if , obciąć pf (końce), ścinać if ,
ściąć pf (górę/wierzch) 2 ( bouwk.) obcinać if /obciąć pf
kanty/krawędzie
afkoelen 〈intr; koel de af, i. af ge koeld〉 ochładzać if /ochłodzić
pf się, (o)stygnąć (pf)/if , (o)chłodnąć (pf)/if ❖ het is
na het on weer erg af ge koeld po burzy bar dzo się
ochłodziło; laat hem eerst maar even af koe len niech
on się najpierw trochę uspokoi
afkoeling 〈f 〉 (het koe ler wor den) ochłodzenie n
afkoelingsperiode 〈f; af koe lings pe ri o den, af koe lings pe ri odes〉
(odłożenie na pewien czas spornej kwestii)
afkoersen 〈intr; koers te af, h. af ge koerst〉 ustalić pf /wybrać
pf kurs na coś
afkoken 1 〈intr; kook te af, i. af ge kookt〉 ▶ die aard ap pels koken
af ziemniaki rozgotowują się
afkoken 2 〈tr; kook te af, h. af ge kookt〉 wygotowywać if , wygotować
pf ❖ been de ren af ko ken wygotować kości;
groen ten af ko ken wygotować wywar z jarzyn
afkoker 〈m; af ko kers〉 mączysty ziemniak m
afkomen 〈intr; kwam af, i. af ge ko men〉 1 (zich ver wij de ren)
oddalać if /oddalić pf się ❖ zij kon den niet van het eiland
af ko men nie mogli oddalić się od wyspy; nie
mogli odpłynąć od wyspy; kom van het ijs af zejdź z
lodu!; kom van het dak af! zejdź z dachu! 2 (toe gaan)
zbliżać if /zbliżyć pf się ❖ de din gen op zich la ten af komen
czekać na rozwój wypadków; de mug gen ko men
op het licht af komary lecą do światła 3 (af da len)
pgp_nlpla01z28T1_v09_0001_d09_rh.indd 38 8/26/09 1:33:41 PM