Erfgoedstrategie voor het Leudal - Projectenbank Cultuurhistorie

Fig. 3.3: In 2004 werd in het museum St. Elisabethshof een tentoonstelling gehouden naar aanleiding
van de opgraving van een Mesolithische vindplaats in Haelen-Broekweg.
Neolithicum
Ook vroege agrarische gemeenschappen hebben sporen in het Leudal achtergelaten, hoewel
de aard van het verblijf (bewoning, begraving, akkerbouw?) zich momenteel moeilijk laat
duiden. We zijn grotendeels aangewezen op losse vondsten, waarvan een deel bekend is
dankzij de inventarisatie van Harsema. Een zeldzame vondst uit het Vroeg-Neolithicum is een
kleine dissel gemaakt van lydiet, afkomstig van 'De Bedelaar' (Hooijer 1980). Vooralsnog
betreft het de enige vondst die kan worden toegewezen aan de Bandkeramische cultuur. Uit
een latere fase van het Vroeg-Neolithicum dateert een Rössen-scherf (Bloemers 1972). Het
aantal vondsten uit het Midden-Neolithicum is groter, maar ook uit deze periode zijn losse
vondsten veruit in de meerderheid. Enkele scherven van kraaghalsflesjes (Stein-groep) van
een akker op de Boshei kunnen duiden op een nederzettingsterrein of wellicht een verploegd
grafveld. Van het landgoed de Bedelaar is een randfragment van aardewerk uit de
Michelsbergcultuur afkomstig (Hooijer 1980). Ook zijn er losse vondsten van geretoucheerde
klingen en niet nader beschreven vuursteenmateriaal, waarvan een deel kan worden
toegeschreven aan het Midden-Neolithicum. Ten noorden van het landgoed de Bedelaar zijn
Erfgoedstrategie voor het Leudal
16