Erfgoedstrategie voor het Leudal - Projectenbank Cultuurhistorie

Late Prehistorie
Vindplaatsen uit de late prehistorie (Bronstijd en IJzertijd) in het Leudal hebben vanaf het
midden van de 20 e eeuw de aandacht van archeologen getrokken. Vooral sporen van
begraving zijn in de jaren ’50 en ’60 van de 20 e eeuw door middel van opgravingen
onderzocht. Harsema (1973: 148) noemt voor het Leudal vier prehistorische grafvelden:
Ten zuidoosten van Heythuysen, nabij de Busschop, bevinden zich in bosgebied enkele
grafheuvels en een urnenveld op de dekzandrug aan de noordzijde van de Tungelroysche
Beek. 6 Rond het midden van de 20e eeuw zijn hier tijdens bosbouwactiviteiten scherven van
urnen gevonden. Tijdens opgravingen in 1951 door Hijszeler werden verscheidene heuvels
onderzocht, waarbij een 20-tal urnen, enige crematies en twee bronzen voorwerpen werden
gevonden (Hijszeler, 1951; Harsema 1973; figuur 3.5).
Fig. 3.5: Urnen van aardewerk afkomstig uit het urnenveld nabij de Budsjop (uit: Harsema 1973, afb.
7).
Vermoedelijk maken de vondsten en sporen deel uit van een omvangrijk grafveld. Op basis
van determinatie van het aardewerk wordt verondersteld dat het grafveld minstens enkele
eeuwen in gebruik is geweest, vanaf de Midden-Bronstijd tot in de 6 e eeuw v. Chr. en
6 Hier heeft de Tungelroysche Beek in het kader van natuurontwikkeling onlangs weer een meanderend beloop gekregen.
Erfgoedstrategie voor het Leudal
18