dpo_8282.pdf

der Apoflelen. Eoofdfl. XIV: 21, 22. 109
dat men zich door die vervolgingen niet behoorde te
laaten aficiiikken, dewyl eene eeuwige gelukzaligheid
op dezelve itonut te volden; en het veel oeter
was, zelfs door het grootlte Tyden in den Hemel te
komen, dan by eene volmaakte rust in dit leeven verlooren
te gaan.
Ik heb gezegd: dat het in dien tyd onmoogiyk
was want in onze dagen leeven de belyders van
den Christlyken Godtsdienst, in de meelte landen,
in eenen gewenfehten vrede, fchoon 'er met wel een
tyd geweeft zy, op welken de Godtlyke waarheid niet
op fommige plaatzen met groote vervolgingen te worftelcn,
gebade heeft.
Het geen PAULUS en BARNABAS thans by deeze drie
Gemeentens deeden, deedt PAULUS op eenen anderen
tyd by de Chriftenen te Thesfalonica. Aan deeze
zondt'hy TIMOTHEUS, om hen in het geloof te verjterken,
en ben te vermannen, dat zy by deeze droefenisfen
niet verflagen mochten worden. Wy hebben bet u im.
tners te vooren gezegd, liet hy hun zeggen , dat wy
droefenisje zouden moeten lyden, 1 IHESS.. UI: 3, 4.
Gok leeze men het volgende vyfde vers. Ik
brenge deeze plaatze by , dewyl zy met onzen tegenwoordigen
text, genoegfaam van woord tot woord,
overéénkomt.
Ten aanziene van het woord ^a«a.\sü moet men
aanmerken, dat het eigenlyk vermaanen betekent, en
dat een ieder, die vermaant, ook iets leeraart. In de
laatste betekenisfe moet dit woord vóór »« in de verklaaringe
herhaald worden. Dergelyk eene manier
van fpreeken is niet vreemd (/_), en, met betrekkinge
(ƒ) In uuo fsepe vcibo qnandoque duce fignificationes concurrunt;
(in één werkwoord locpen dikwils twee betekenisfen te
zamen:) dus luidt by GLASSIUS de tweede Canon de Verbo.
• Men zie een tweede voorbeeld in myne Aanmerking oa
Jon. XI: 51.