dpo_8282.pdf

der Apoftelen. Heofdjl. XIV: 23. nr
overgelaaten, het opzicht der Armenkasfe aan mannen
van bekende braafheid toe te vertrouwen.
Het woord xue>TMÏv wordt kap. XIII: 3, by eene
foortgelyke gelegenheid door de oplegging der handen
verklaard, gelyk mede r TIM. IV: 14 en V: 22.
Ook wordt het in andere fchriften dikwils in deeze
betekenisfe gebruikt, gelyk SALDENUS lib. I. de Sy.
ried. cap. 14. p. 397 lil toont; alwaar hy insgelyks
die uitleggeren verwerpt, die hier ter plaatze alleen,
lvk aan eene bevestiging van Leeraaren denken, die
door de Gemeente verkooren waren; het geen hy lib.
11 cap. 17. p. 718 noch éénmaal doet. Het zelfde
beweeren HAMMOND en CLERICUS, gelyk mede de
Heer PFAFF in het aanhangfel op zyne Academifche
Verhandeling : de validitate abfolutionis Euangelicat p.
22 fq. WOLF hecht aan dit gevoelen insgelyks zyn
z egel. Het is derhalven vruchtlooze moeyte, wanneer
'fommigen (&) dit woord hier op deeze wyze
verftaan, dat deeze Apostelen de verkiezinge der
Leeraaren aan het volk hebben overgelaaten, en naderhand
tot deeze keuze, door oplegging der handen,
flechts hunne toeftemming gegeeven. (i)
Nu
(/;) De Heer PFAFF heeft dezelve genoemd, ik voege 'er
VITRINGA noch by, lib. III. de Synagoga, P. I. cap. 14. p.
820. Sommige van deeze uitleggeren zyn tot dit gevoelen gebracht
door eene drift voor hunne Secte; anderen door vooroordeel.
(*)
(*) Het kan zyn, en is zelfs zeer wel te gelooven. Echter
zie Ik niet dat de Heer HEUMAN het tegenovergeftelde
gevoelen beweezen heeft. Ten minften komt het my voor ,
dat men op vry waarfchynlyke gronden van hem zoude kunnen
verfchillen, indien men zich alleen op de oorfpronglyke
betekenis, en het gewoon gebruik van het woord x (
'e' T
"" r
beriep; het welk onze Schryver zelf in den Text toeftemt,
dat in de gewyde bladen meest voorkomt, om eene aanfteliing
door oplegging der handen te kennen te geeven. VER­
TAALER.
(j) Dit is zekerlyk te weinig ; want de Apostelen gaven ,
wan-