Boek 50 beroepen.indb - Lemniscaat

Neem je een patiënt altijd mee naar het ziekenhuis?
Nee, het merendeel gaat niet mee. De meesten behandelen we ter
plaatse aan hun verwondingen. Ze kunnen daarna zelf bijvoorbeeld
naar de huisarts gaan. In veel gevallen zijn mensen vooral een
beetje geschrokken door een ongeval en vallen de verwondingen
gelukkig mee. Soms raken mensen – vooral omstanders en familieleden
– in paniek als we een patiënt niet mee willen nemen.
Heb je wel eens last van agressiviteit van omstanders?
Ja, in sommige wijken in Amsterdam is het de standaardprocedure
dat de politie aanwezig is als wij ons werk doen. Helaas worden
we soms bedreigd, vooral als we een patiënt niet mee willen nemen
naar het ziekenhuis. Niet alle omstanders willen geloven dat
de verwondingen meevallen. De politie is er ook bij omdat er in
Amsterdam regelmatig spullen uit de ambulance worden gestolen.
Wat heb je altijd bij je als ambulancechauffeur?
En rolletje plakband. Als we met een patiënt bezig zijn en ik ben
iets vergeten in de ambulance, moet ik later wel weer naar binnen
kunnen. Het rolletje plakband leg ik dan tussen de deur en de
muur, zodat hij niet dichtvalt. In alle hectiek horen mensen vaak
geen deurbel.
Wat vind je het allerleukste aan ambulancechauffeur zijn?
Laat ik eerlijk zijn, hard rijden met sirenes aan is gewoon gaaf.
Met gierende banden door de Amsterdamse binnenstad scheuren,
dat is één grote adrenalinekick. Het is een spektakel, hoewel je
natuurlijk erg moet oppassen en alert moet zijn. Sommige kinderen
of ouderen willen nog wel eens de straat oversteken zonder te
kijken. Wat mij ook heel erg aantrekt in dit vak is het onbekende
van wat ik elke werkdag ga meemaken. Soms rij je je helemaal suf,
soms is er bijna niks te doen.
Wat is het spannendste dat je ooit hebt meegemaakt op je werk?
Steek- en schietpartijen zijn natuurlijk het spannendst. Of een
vette liquidatie, en dan als eerste daarna ter plaatse zijn. Als zoiets
is gebeurd en jij had net geen dienst, dan baal je echt.
Heb je wel eens een rotdag?
Natuurlijk, dat heeft ieder mens. Wat er bij mij echt inhakt zijn
reanimaties van kinderen. Of laatst, een kindje dat levend was verbrand.
Dat kan ik moeilijk loslaten.
Kun je dit werk je leven lang doen?
Ik geloof dat ze een limiet van twintig jaar wilden invoeren, maar
in de praktijk lijkt mij dat moeilijk. Dan moeten al die mensen
zich na twintig jaar omscholen! Ikzelf blijf dit werk doen zolang ik
het lichamelijk en geestelijk volhoud. Het vergt best veel van je en
ik houd van afwisseling. Het zou mij niets verbazen als ik ooit wat
anders ga doen. Je moet je niet zo vastpinnen op één ding, vind ik.
Wat vind je van je uniform?
Supermakkelijk. Ik hoef nooit na te denken over wat ik aan moet
trekken.
ambulancechauffeur
85