Boek 50 beroepen.indb - Lemniscaat

Een dag uit het leven van arts Geneviève…
05.30 uur Fred, onze haan, wekt me. Het is al licht buiten. Iedere
morgen neem ik me voor te gaan joggen, maar ik ga niet. Het is nog
koel buiten, maar de zon zal snel opkomen en dan wordt het heel
warm. Ik neem een douche: er is een emmer met een beker en een
met rieten matten afgeschermde ruimte buiten. Dan ga ik ontbijten.
Uit de hoofdstad hebben ze nieuwe cornflakes en poedermelk meegebracht,
want hier is niets anders te eten dan maïs en bananenpap.
Bah!
07.15 uur Vergadering met het team en de lokale staf. We nemen
door wie waarheen gaat, wat de taakverdeling en planning van de dag
is. Dan vul ik alle medicijnen, vaccins en andere spullen bij in de twee
ambulancelandrovers waarmee we vandaag op pad gaan.
07.30 uur Mijn team en ik springen in de landrover en gaan op weg
naar een verlaten kliniek, zo’n 40 kilometer verderop. Een uur later komen
we aan. Er wachten al meer dan tachtig mensen onder een boom.
Ze weten dat we hier vandaag kliniek houden en alle zieken zijn hierheen
gebracht. Ik begin meteen met het onderzoeken van een ernstig
ziek kind. Zo gaat dat de hele dag door.
16.00 uur Tijd om terug te keren. Ik ben moe; we hebben met z’n
allen wel tweehonderd patiënten behandeld en honderdveertig kinderen
gevaccineerd tegen mazelen. Tegen vijf uur ’s middags komen we
aan op de basis. Ik neem even een kopje instantkoffie om bij te komen.
17.30 uur De staf gaat naar huis en ik doe een laatste ronde in het
geïmproviseerde ziekenhuis achter onze hutten. De mannen van de
logistiek hebben vandaag een dak van golfplaten gebouwd, echt een
verbetering, want de regentijd komt eraan. Ik ben vannacht ‘on call’
voor het ziekenhuis.
19.00 uur Darius, onze kok, heeft een lekkere maaltijd gemaakt.
Ik heb berenhonger! Na het eten kijken we een dvd op een van de
computers van thuis. Om acht uur is het donker. Ik ben zo moe dat ik
tegen negen uur lekker mijn bed ga opzoeken. Ik val onmiddellijk in
slaap.
arts in de frontlinie
107