Boek 50 beroepen.indb - Lemniscaat

w i e l r e n n e r
Marianne Vos (19): Bij een lange
wedstrijd neem ik meestal een
puddingbroodje mee.
Waar ben je allemaal kampioen in?
Ik ben Europees kampioene en wereldkampioene wielrennen in
twee verschillende categorieën. De ene is wielrennen op een verharde
weg; daar ben ik ook Nederlands kampioene in. De andere
categorie is ‘in het veld’. Dat is wielrennen over een hobbelig, soms
zanderig of modderig parcours in het veld. Wat wel grappig is,
is dat ik de Europese titel en de wereldtitel heb voor veldrijden,
maar dat ik daar geen Nederlands kampioene in ben. Dat is iemand
anders. Ik werd tweede.
Hoe vaak train je?
In de winter doe ik aan veldrijden, daarvoor train ik twee keer per
week zes tot vijftien uur. Dat lijkt misschien niet veel, maar het
gaat om heel zware intervaltrainingen waar je lijf minstens een dag
van moet herstellen voordat je weer een veldwedstrijd kunt rijden.
In de winterperiode teer ik veel op de basisconditie die ik in de
zomer opbouw. In de zomer train ik voor wedstrijden op de harde
weg en dan train ik vaker en langer.
Hoe vaak heb je wedstrijden?
Elk jaar doe ik aan ongeveer zestig wedstrijden mee op de verharde
weg. Soms duurt een wedstrijd meer dan één dag, dus in
totaal moet je denken aan tachtig wedstrijddagen. Het seizoen ‘op
de weg’ loopt van april tot oktober. In de winter doe ik mee aan
veldwedstrijden, dat zijn er ongeveer twintig.
Je zit ook nog op school; hoe combineer je dit met sport?
In hetzelfde jaar dat ik Europees en wereldkampioene wielrennen
werd, slaagde ik voor mijn vwo-examen. Ik volgde het normale programma,
zoals iedereen in mijn klas. De wedstrijden waren in het
weekend en ’s avonds trainde ik. Nu zit ik op de universiteit en daar
heb ik een topsportregeling kunnen treffen. Ik heb een soepele aanwezigheidsverplichting,
zodat ik naar wedstrijden kan en veel kan
trainen. Leren doe ik tussendoor, want ik heb net als iedereen elke
vier weken een toets!