Hippocampus nr. 241 (november/december 2012) - volledige uitgave
Hippocampus nr. 241 (november/december 2012) - volledige uitgave
Hippocampus nr. 241 (november/december 2012) - volledige uitgave
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Links: Een wit-zwart gestreepte zeeslang.<br />
Rechts: Een kleine hengelaarsvis.<br />
Raad dd. 2/03/1951 moest de Nederlandse<br />
regering vele Ambonese oud-militairen<br />
van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch<br />
Leger met hun gezinnen (in totaal ca.<br />
14.000 personen) naar Nederland laten<br />
overkomen en vestigen, dit alles op kosten<br />
van de Nederlandse staatskas.<br />
Pygmeezeepaardje.<br />
Foto: Jan Baeckens.<br />
Foto: Rudi Brocken.<br />
Hun onafhankelijkheidsdrang bleef voortbestaan,<br />
denk vooral aan de bekende<br />
Molukse treinkaping in Nederland medio<br />
jaren '70. Ongetwijfeld moet Simon Tahamata<br />
voor ons de bekendste Molukker zijn<br />
vermits die als stervoetballer internationale<br />
faam had verworven in de jaren '80<br />
o.a. bij Beerschot en zelfs enkele andere<br />
Europese topclubs.<br />
Tot slot is Ambon ook wereldberoemd voor<br />
zijn bananen (pisangs), waarmee de gifgroene<br />
aperitief gemaakt wordt, Pisang<br />
Ambon genaamd.<br />
Hoe fel de zon nog scheen in Jakarta en hoe<br />
meer we Ambon naderden, des te meer totale<br />
oververzadiging van regenwolken en<br />
onstabiel weer ons voorgeschoteld werd<br />
dermate dat het 'fasten seatbelt'-teken<br />
constant bleef aanstaan met veel heen en<br />
weer geschud in het vliegtuig.<br />
Het regenseizoen bleek te zijn aangebroken,<br />
dermate dat we gans de week in de<br />
regen onder een dik donkergrijs wolkendek<br />
aldaar moesten verblijven weliswaar<br />
in een tropische warmte van rond de 30°C.<br />
Dit laatste zou ons verblijf en vooral onze<br />
duikpret met zicht onder water absoluut<br />
niet bederven, integendeel. Nochtans kent<br />
Ambon blijkbaar ook beroemde en zogenaamde<br />
zeetuinen, welke kleurrijke koraalriffen<br />
zijn maar dan aan de buitenzijde<br />
rond het eiland met buitengewoon helder<br />
zeewater, die door duikgidsen evenwel<br />
enkel tijdens het droogseizoen opgezocht<br />
worden.<br />
We werden gestationeerd in het luxueuze<br />
duikcentrum van de 'Maluku Divers', een<br />
prachtig resort aan het strand van de baai<br />
gelegen tussen de jungle als een prachtig<br />
park. De kamers waren een rij smaakvol<br />
ingerichte bungalows met veranda, opgetrokken<br />
onder de palmbomen, met zicht op<br />
zee, broodnodige airco, aparte badkamers<br />
met toilet en douche. Een weinig verder bevond<br />
zich het restaurant dat uit één lange<br />
tafel bestond en aansluitend een goed uitgerust<br />
duikcentrum, waar gedoken werd<br />
met 12-liter alu-flessen.<br />
De keuken was fantastisch lekker met lokale<br />
gerechten, bereid met de klassieke<br />
ingrediënten zoals gember, look, citroengras,<br />
vissaus, sesamolie, chilipepertjes,<br />
limoensap, kokosmelk, koriander, noedels,<br />
rijst, enz. De voorlaatste avond wou<br />
de keuken ons eens ongevraagd plezieren<br />
met Westers eten waardoor ze evenwel on-<br />
intentioneel de woede van onze voltallige<br />
duikgroep op hun nek haalden, die immers<br />
bleef schreeuwen om hun fenomenaal lekkere<br />
lokale kost. Nochtans bleek dat hun<br />
versie van spaghetti bolognese ook niet te<br />
versmaden was.<br />
Je moest je wel goed beschermen tegen<br />
insecten, die soms onzichtbaar klein toch<br />
nog enorm jeukende beten konden veroorzaken.<br />
Bovendien was de dagelijkse inname<br />
van een pil Malarone tegen malaria<br />
noodzakelijk. Als tam huisdier bleek in het<br />
park een pythonslang van redelijke lengte<br />
te wonen, die je 's morgens vroeg al eens<br />
kon ontmoeten en voor het resort de perfecte<br />
oplossing en hulp was tegen ratten en<br />
ander kleiner ongedierte.<br />
Onze duikgroep werd in twee opgesplitst<br />
met elk een tweemotorige duikboot met<br />
ruime plaatsen. Stoner en Benny werden<br />
onze twee jonge duikgidsen, die trouwens<br />
ook al in Lembeh Strait ervaring hadden<br />
opgedaan. Onze 'check-dive' gebeurde op<br />
'Sweet Water', zoals steeds aan de binnenzijde<br />
van de baai en niet zo ver van het<br />
duikcentrum.<br />
Met een achterwaartse rolden we van<br />
de duikboot het tropische water in. 27°C<br />
warm gaf mijn duikconsole aan. Het zand<br />
bleek niet echt zwart te zijn maar wel donkerbruin.<br />
De zoektocht kon onmiddellijk<br />
beginnen met op een kleine gorgonentak<br />
al direct twee pygmeezeepaardjes. Een<br />
zwart-wit geringde zeeslang, die ontelbare<br />
malen giftiger is dan haar collega's landgenoten,<br />
passeerde ons wat verder al snuffelend<br />
en ongeïnteresseerd. Het feit dat er<br />
geen zonnestralen door de grijze wolkenmassa<br />
dit onderwaterlandschap kwamen<br />
opfleuren, deed geen enkele afbreuk aan<br />
deze duik.<br />
Op geen tel zaten we al aan acht verschillende<br />
naaktslakken. Vooral de compleet<br />
donkergroene met zwarte stippen, stal op<br />
een prachtige wijze de show. In het duikcentrum<br />
vernamen we dat er in Ambon alleen<br />
al 137 verschillende soorten wetenschappelijk<br />
geteld waren. Vanuit België hoorde<br />
ik mijn doodongelukkige en in extremis<br />
gedwongen thuisgebleven onderwaterfotograaf/duikbuddy<br />
François Huysmans<br />
enorm hard vloeken, toen ik hem uit diepe<br />
troost en medelijden deze interessante wetenswaardigheid<br />
speciaal sms-te zodat hij<br />
op de hoogte kon blijven van onze zalige<br />
duikervaringen.<br />
Overal op het zand zaten er ter grootte van<br />
een handbal prachtige donkermauve ge-<br />
<strong>Hippocampus</strong> nov./dec. <strong>2012</strong><br />
71