Operationalisering van varianten van kleinschalig verblijf voor ...

4. Kleinschaligheid voor dementerenden:
conceptualisering in varianten
4.1 De kernelementen voor scenario’s
4.1.1 Min of meer vaststaande zekerheden
Op basis van de literatuur zijn de volgende factoren te betitelen als redelijk vaststaand, dus als
zekerheden voor toekomstige ontwikkelingen waarmee overheden, zorgverzekeraars en
zorgaanbieders rekening kunnen houden in hun beleid en strategie:
1. zekerheid in demografische ontwikkelingen
Nederland vergrijst; het aantal ouderen neemt toe, zowel absoluut als relatief. Op basis van de
huidige gegevens over de samenstelling van de bevolking en de prevalentie en incidentie van
dementie, is een schatting te maken van het aantal ouderen met dementie in de toekomst. Het
aantal mensen met dementie zal groeien van 185.000 nu tot 281.000 in 2020 en 412.000 in 2050
(gezondheidsraad 2002). Aangezien er redelijke schattingen gemaakt kunnen worden van het
aantal mensen met dementie in de toekomst, is dit geen factor die het vaststellen van beleid en
bepalen van de koers bemoeilijkt. Andersom is straks met de uitkomsten van het onderzoek
waarschijnlijk wel aan te geven of verdere uitbouw van kleinschaligheid voor dementerenden een
bijdrage kan leveren aan de opvang van de vergrijzingslast, zowel qua aansluiting bij de
doelgroep als qua bedrijfsvoering.
2. zekerheid in wet- en regelgeving
Op het gebied van wet- en regelgeving staat in de zorg een hoop te gebeuren. Er zijn wijzigingen
in de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten en de Wet Maatschappelijke Ondersteuning wordt
per 1 juli 2006 van kracht. Daarnaast hebben we binnen de ouderenzorg nog te maken met onder
andere het Persoons Gebonden Budget en de Wet ZiekenhuisVoorzieningen (WZV) c.q. de Wet
Toelating Zorginstellingen (WTZi). Daarnaast hebben ook de gemeente en de provincie hun
invloed op de ontwikkeling van zorg voor ouderen.
Het is nog niet voor alle regelgeving duidelijk welke uitwerking ze zal gaan hebben. Toch wordt
deze factor als zekerheid beschouwd. De wet- en regelgeving rondom de ziektekostenverzekering
(2006), AWBZ en WMO (2007) zal vrijwel zeker definitief van kracht worden.
Wanneer dit het geval is, is ook duidelijk wat hun invloed zal zijn. Immers wanneer de wet- en
regelgeving vastgelegd is, zijn dit vaste regels waar de instellingen zich aan moeten houden.
Andersom is het echter niet uit te sluiten dat ons onderzoek naar kleinschaligheid voor
dementerenden stuit op bepaalde (interpretaties van) wet- en regelgeving die een verdere
optimalisering van de bedrijfsvoering mogelijk belemmeren of met nieuwe oplossingen komt qua
issues als verantwoorde zorg en toezicht.
4.1.2 Kritische onzekerheden voor kleinschalige zorg
De kritische onzekerheden voor de zorg- en dienstverlening voor ouderen met dementie zijn
huisvesting, de aard van de zorg- en dienstverlening en de financiering van de zorg- en
dienstverlening. Deze onzekerheden vergen eigen opvattingen en contextgebonden antwoorden
en zijn tot zekere hoogte beïnvloedbaar door afzonderlijke partijen in de gezondheidszorg.
20