Operationalisering van varianten van kleinschalig verblijf voor ...

Levensloopbestendig
In de literatuur is terug te vinden dat de levensloopbestendigheid van de wooneenheid een
belangrijk aspect van kleinschalig wonen is. Dat wil zeggen dat de bewoner in de wooneenheid
kan blijven wonen tot zijn dood. Uit de vragenlijst is gebleken dat dit niet bij alle projecten het
geval is (zie tabel 5.5). Bij vijf van de dertien projecten wordt overplaatsing naar het verpleeghuis
als een mogelijkheid genoemd, want het soms noodzakelijk geacht om bewoners over te plaatsen
als de zorgzwaarte of agressief gedrag niet langer hanteerbaar zijn binnen de groep. De enige
projectvorm waarbij dit niet voorkomt is het geclusterd groepswonen in een woonaccommodatie.
Er zijn geen significante verschillen naar financieringsvorm aangetroffen.
Tabel 5.5 Levensloopbestendigheid van de groepswoning
Los in
de wijk
(n=2)
geclusterd
in de wijk
(n=3)
geclusterd in
wooncomplex
(n=3)
28
geclusterd
in instelling
(n=5)
Financiering
scheiden
WZV W/Z
(n=7) (n=6)
Totaal
(n=13)
- ongeacht zorgbehoefte,
kan cliënt blijven tot de dood 0 2 3 3 4 4 8
- in principe verblijf tot de
dood, maar overplaatsing is
enkele keer onvermijdelijk 1 0 0 2 2 1 3
- overplaatsing niet uitgesloten,
meer dan uitzondering 1 1 0 0 1 1 2
NB: Geen significante verschillen naar financieringsvorm.
5.3 Zorg- en dienstverlening in de projecten
Een groot onderdeel van de vragenlijst betrof de zorg- en dienstverlening in de projecten met
kleinschalig wonen. Deze paragraaf geeft de resultaten van deze topics weer.
Zorgvisie
Vanuit de literatuur is naar voren gekomen dat het slagen van een project voor kleinschalig
wonen in grote mate afhangt van de visie die erachter zit en de mate waarin die wordt
uitgedragen door de medewerkers. Aan de projecten is gevraagd of de visie van een instelling is
uitgeschreven en tot op welk niveau in de organisatie deze visie wordt uitgedragen door de
medewerkers, waardoor de visie automatisch richtinggevend wordt voor het dagelijks denken en
handelen van de medewerkers (zie tabel 5.6).
Er bestaat weinig variatie tussen projecten in de mate waarin de zorgvisie is uitgewerkt en doorgevoerd.
In elk project is de visie uitgeschreven en uitgedragen in de organisatie tot en met de
uitvoerende medewerkers. In de meeste projecten is de visie ook automatisch richtinggevend
voor het denken en handelen van de medewerker, zonder verschillen naar financieringsvorm.
Tijdens het afnemen van de vragenlijsten is ook gesproken met medewerkers. Sommige
medewerkers die eerder in een klassiek verpleeghuis werkzaam waren, gaven aan dat de
verandering in visie voor hen soms erg lastig was. Zij hebben dan ook daadwerkelijk hun denken
en handelen moeten veranderen. Anderen geven aan dat het juist een verademing was om via de
nieuwe visies te kunnen werken, dat deze veel meer in hun lijn van werken lagen. Een
medewerker gaf zelfs aan dat zij eerder uit de verpleeghuiszorg gestapt was en er weer in
teruggekeerd is zodra bekend was dat de instelling volgens het principe kleinschalig wonen ging
werken, met de daarbij behorende visie. Maar er zijn ook voorbeelden andersom, dus de
zorgvisie moet de medewerker werkelijk passen.