Veelbelovende verklaringen voor de daling van de criminaliteit na

Figuur 2.6 Trend in autodiefstal per inwoner (1980=100)
300
200
100
0
1975 1978 1981 1984 1987 1990 1993 1996 1999 2002 2005 2008
Noot: Voor bronnen en berekeningsmethode, zie appendix B.
2.2 Trends in de geweldscriminaliteit
Ontwikkelingen in geweld zijn moeilijker te meten dan ontwikkelingen in diefstal, ook met
slachtofferenquêtes. Wat respondenten verstaan onder bedreiging en mishandeling zou
kunnen veranderen over de tijd (en is niet gelijk aan wat hier in het Wetboek van
Strafrecht onder wordt begrepen, voor een discussie zie Bruinsma et al., 2005). Delicten als
bijvoorbeeld woninginbraak en autodiefstal zijn veel eenduidiger gedefinieerd. Vanwege de
minder sterk vaststaande definities van geweld is dit type delicten ook gevoeliger voor
methodebreuken, waardoor het construeren van een consistente reeks over een lange
periode moeilijker is dan voor vermogensdelicten. Figuur 2.7 geeft de ontwikkelingen weer
voor bedreiging en mishandeling.
Figuur 2.7 Trends in slachtofferschap geweldsdelicten per inwoner
350
300
250
200
150
100
50
0
1975 1978 1981 1984 1987 1990 1993 1996 1999 2002 2005 2008
Bedreiging (1976=100) Mishandeling (1992=100)
Noot: Voor bronnen en berekeningsmethode, zie appendix B.
Mishandeling kent geen duidelijke trend. De trend in de geweldscriminaliteit wordt
grotendeels bepaald door een sterke daling in bedreiging na 2003, te meer daar dit
delicttype het meeste voorkomt. Deze daling lijkt gestopt na 2006. Aan de scherpe daling
ging een langzame stijging vooraf, van halverwege de jaren negentig tot 2002. Ook voor
bedreiging geldt dat de verschillen in de slachtofferkans tussen gebieden sterk zijn
verkleind, dit is zowel landelijk te zien als bijvoorbeeld binnen politieregio Haaglanden.
15