Management Scope 12 2009

ROGER DOHMEN/HH
terugblik
sylvia Tóth
den Haag,
10/02/1944
Opleiding HBS
Carrière
1972–1998 directeur
Content
1998–heden directeur
Tóco d’Azur
Thuis Sylvia Tóth is
driemaal getrouwd,
geen kinderen
trivia Haar optreden
bij Zomergasten trok
1,1 miljoen kijkers
62 . management scope
vier was, liet hij haar moeder in de steek, waarna
een periode van grote armoede volgde. Die periode
liep af toen haar toekomstige stiefvader tijdens
een wandeling precies voor de deur van de familie
Tóth zijn enkel verstuikte. Hij had aangebeld voor
hulp, zijn eerste bezoek werd gevolgd door een
tweede en dit leidde uiteindelijk tot een huwelijk.
Haar stiefvader zou vanaf dat moment zorgen voor
een gedisciplineerde opvoeding: elke dag om 7 uur
opstaan, niet luieren en hard werken. Zijn invloed
op de toekomst van Sylvia Tóth was groot, alleen al
omdat zij op haar 15e van het lyceum af moest om
te werken. Op haar 19e zou zij nog wel het staatsexamen
HBS-A halen op de avondschool.
Op haar vijftiende begon Tóth als telefoniste
en receptioniste bij het Nederlands Instituut
voor Management. Het monotone werk hield ze
een jaar vol. Op aanraden van een collega schreef
ze zich in bij een van de twee uitzendbureaus die
Den Haag op dat moment rijk was. Hier had ze als
werkneemster de mogelijkheid om zelf uit te kiezen
wat ze kon doen en ze zou bij hetzelfde bureau
zo’n zeven jaar in dienst zijn.
de eersTe uiTZendbureaus
Op het avondlyceum ontmoette Tóth Paul Hessing.
Hij was een van de slimme jongens die beseften
dat het uitzendwerk een enorme potentie had.
In 1964 richtte Hessing zelf een bureau op, dat hij
Content noemde. Het bedrijf was al snel een succes.
Hessing had hulp nodig om alles in goede banen
te leiden, vooral in de administratie. In haar
vrije tijd zou Tóth hem af en toe helpen met het
verwerken van de facturen.
Content bleef echter groeien en in 1967 zou
Tóth overstappen naar Content, al bleef ze in
dienst als uitzendkracht. De drang naar onafhankelijkheid
was nog steeds groot, ze wilde de mogelijkheid
hebben om op ieder moment te kunnen
vertrekken. In haar privéleven was het een ander
verhaal, zij was namelijk getrouwd John Martinot,
die bij Content haar collega was. Samen met hem
nam ze de praktische leiding over van Hessing, die
zich vanaf dat moment op de strategie zou richten.
Met Martinot opende zij nieuwe kantoren in het
land en hield zij contact met klanten. Tóth haalde
met Stad Rotterdam ook de eerste grote klant binnen
voor het bedrijf. De verzekeringsmaatschappij
had om een typiste gevraagd, die Tóth niet in de
aanbieding had. Toen zij er achter kwamen dat zij
zelf was gegaan om het typewerk te doen, verbond
het het bedrijf zich aan Content.
Het harde werken ging ten koste van het huwelijk
met Martinot. Om haar ex-man niet in de weg
te zitten stapte Tóth over naar persknipseldienst
Swaneveld. Daar werd ze binnen vier maanden
plaatsvervangend bedrijfsleider en kreeg ze al
snel het idee om voor zichzelf iets te beginnen. Zij
maakte een afspraak met Content-directeur Paul
Hessing om een startkapitaal te vragen, maar was
er niet op voorbereid dat Hessing juist plannen
met haar had. De Content-oprichter wilde stoppen
als directeur en zijn aandelen Content verkopen,
maar had hiervoor een geschikte vervanger nodig.
Haar ex had het bedrijf verlaten, dus wilde Tóth
misschien het bedrijf leiden? Op haar 28ste werd
zij directeur van Content, een uitzendbureau met
15 vestigingen, 70 medewerkers en een omzet van
15 miljoen gulden. Het was haar eerste vaste baan.
Met Tóth als directeur ging het bedrijf meteen
op de schop. Content moest inzetten op kwaliteit,
maar daarvoor moesten er wel een aantal zaken
op kantoor veranderen. Toen Paul Hessing directeur
was, nam hij geregeld zijn hond mee naar zijn
werk, wat er toe leidde dat ook veel personeelsleden
huisdieren op kantoor hadden. Tóth maakte
een einde aan de beestenboel en droeg er zorg voor
dat het bedrijf een professionele uitstraling kreeg.
Ook de spijkerbroek ging in de ban en medewerkers
moesten zich vanaf dat moment kleden ‘alsof
ze bij hun schoonmoeder op bezoek gingen.’
Er kwam een winstdeling, zodat medewerkers
aan de portemonnee de goede en slechte tijden van
het bedrijf zouden merken. Daarmee ontstond een
professionele, maar informele sfeer waarbij Tóth
functioneerde als ‘primus inter pares’. Zij was zeer
bij haar personeel betrokken. Haar persoonlijke
contact ging zelfs zover dat zij elk nieuw personeelslid
de hand wilde schudden. Daarnaast organiseerde
zij regelmatig grote feesten en evenementen
en spaarde daarbij kosten nog moeite.
TelevisieopTreden
Al in haar eerste jaar als directeur verdubbelde
de winst. In 1973 verkocht Hessing zijn belang aan
het Britse Bayfine. Vanwege het succes eiste Tóth in
1977 een belang in het bedrijf. Met behulp van leningen
breidde zij deze langzaam uit. Het was haar
duidelijk dat de Britten Content mettertijd wilden
verkopen en zij droomde er van om zelf het bedrijf
over te nemen. In 1985 wist Tóth met een lening
van de NMB een management buy-out te realiseren,
als eerste Nederlandse vrouw. Het zorgde voor
veel media-aandacht en zij werd uitgeroepen tot
zakenvrouw van het jaar 1985.
Vanaf dat moment ging alles in een stroomversnelling.
De NMB-bank wilde de buy-out onmiddellijk
laten volgen door een beursgang. Tóth liet
tóth
werd
door
de
media
als een
femme
fatale
neergezet
zich overtuigen. Het ging namelijk goed met de
beurs en Content had net een enorme hoeveelheid
gratis reclame gekregen. De beursgang was eveneens
een succes en voor het eerst werd een Nederlandse
vrouw ceo van een groot beursgenoteerd
bedrijf. Wat volgde was een periode van expansie
door overnames.
Tóth sloeg zelf ook meer haar vleugels uit enwerd
commissaris bij onder meer Aegon en de
Bijenkorf. Ondertussen schreef zij boeken en verscheen
vaak op TV. Haar korte huwelijk met Elsevier-ceo
Pierre Vinken en haar commissariaten
brachten haar ook negatief in het nieuws.
In die drukke periode ging het juist bergafwaarts
met Content. Het bedrijf begon tegen de
limieten van het oude systeem aan te lopen, de
persoonlijke ‘touch’ van Tóth werkte niet meer
door een teveel aan kantoren. De concurrentie was
hevig en Tóth deed het ook minder goed als strategisch
bestuurder. Tóth trok de conclusie dat het
tijd was om afscheid te nemen als bestuursvoorzitter.
In 1998 trad ze af en nam ze plaats in de raad
van commissarissen.
Hierna begon allerminst een periode van rust.
Verschillende bedrijven hadden belangstelling
voor Content. Het Belgische Creyff ’s won de strijd
maar zorgde voor een stroom aan negatieve aandacht.
De nieuwe eigenaren beschuldigden de
Content-bestuurders van wanbeleid. Die beschuldigingen
wees Tóth resoluut van de hand en deed
haar besluiten op te stappen als commissaris. Voor
Tóth was het sowieso een minder leuke periode
door de enorme media-aandacht rondom haar relatie
met Cor Boonstra. Diens vrouw werd gekidnapt,
waarna Tóth door de media als een femme
fatale werd neergezet.
In 2001 kwam haar laatste publieke optreden.
Als een van de Zomergasten liet zij zich interviewen
door Adriaan van Dis. Haar optreden was een
succes en trok zelfs 1,1 miljoen kijkers. Hierna verdween
zij van de radar. Zij concentreert zich op het
in 1998 opgerichte vastgoedbedrijf Tóco d’Azur,
heeft haar nevenfuncties afgebouwd en houdt
zich daarnaast nog bezig met verschillende goede
doelen, waaronder haar eigen Sylvia Tóth Charity
Stichting.