Tussen Afsluitdammen en Deltadijken - t Zeeuws Bodemvenster ...

spreekt men van „Cadzand-Bad" ter onderscheiding van „Cadzand-
Haven", dat ca 1 km westelijk daarvan ligt. Nadat in de dertiger jaren
het baden in zee meer in trek was gekomen, scheen een goede toekomst
voor het badhuis weggelegd.
Door de verzanding van het Zwin werd het voor strandbezoekers
gemakkelijk om bij laag water tussen Cadzand en Knokke of omgekeerd
een internationale strandwandeling te maken. Van particuliere zijde
trachtte men dit te bevorderen, zoals uit het volgende blijkt.
In de dertiger jaren (20e eeuw) meanderde de overgebleven Zwingeul
langs de Cadzandse duinen om bij laag water als een ondiepe (ong. 1,20
m) geul via enkele inmiddels verzande paalhoofden in zee uit te monden,
zie de schets in fig 12. Op het duin bij het meest westelijke eind van de
Noorddijk tegenover paalhoofd nr 20 stond destijds een hotel. Voor de
toenmalige hotelhouder, A. Baas, was er in 1931 aanleiding op de koppen
van de palen van paalhoofd nr 20 een primitieve „voetbrug" (loopplank) té
maken. Door de vereniging „Gemeentebelangen Cadzand" werd bovendien
op de „brug" over het diepste gedeelte van de geul een leuning
aangebracht. 24 ) Het was te beschouwen als een zekere „service" voor
duin ••^5|
TFITTITI
hobel
Qet.H.J.E.
Fig. 12. Situatie van de mond van het Zwin in 1931 met schets van de „loopbrug"
over paalhoofd nr. 20. Het paalhoofd zit inmiddels ver onder het zand. Het
hotel van A. Baas is reeds lang verdwenen.
32