Nederlandschen Journalisten-Kring

van f 149.14, maar aangezien het begon met een batig saldo
van f 478.60» (het restant van een verkocht effect) ziet men
daaruit, dat we reeds over het vorig jaar een tekort hadden
van f 627.74 s . Uit dit cijfer volgt al, dat gedurende het
loopende jaar het verlies veel grooter zal zijn, want wèl werden
de contributies met f 2.50 verhoogd, maar de uitgaven namen
nog in heel andere verhouding toe.
Het orgaan b.v. is een groote uitgaaf-post. De grootste.
En dit spreekt van zelf. Het is het eenige geregelde middel
van contact tusschen de leden en het geld er voor is wèlbesteed.
Wij willen echter met een enkel cijfer aantoonen,
dat wij den omvang van het orgaan zooveel mogelijk hebben
beperkt. Er verschenen tot dusver in het loopende jaar
21 nummers, in totaal 173 bladzijden. Dat is gemiddeld
8 bladzijden per nummer. Aangezien de algemeene vergadering
heeft beslist, dat uit de kas van den Kring ten hoogste
8 bladzijden per nummer betaald worden, ziet men uit het
meegedeelde, dat wij ons precies aan dat cijfer gehouden
hebben. Toch was dat uiterst moeilijk. Want van de 173
bladzijden waren er liefst 74 gevuld met officieel nieuws,
zoodat de redacteur voor 21 nummers slechts 99 bladzijden
had om vrijelijk over te beschikken. . Dat is ongeveer 4Y2
bladzijde per nummer. Ieder zal toegeven, dat dit toch
eigenlijk geen toestand is. Maar terwille van de Kringkas
hebben wij ons zeer beperkt.
Hier komt nog iets bij. Wij hadden n.1. de beschikking
over het Maandblad-fonds. De stand van dit fonds over 1919
was op 1 October j.1. aldus:
Bijdragen f 488.60
Advertenties . . . . „ 69.50
f 558.10
Wij hadden het recht, om over dit bedrag vrijelijk te
beschikken, teneinde het orgaan uit te breiden. Welnu, van
dat recht hebben wij ten bate van de Kringkas zoo goed als
geen gebruik gemaakt. Wel hebben we het nummer, waarin
het verslag van het Kringfeest verscheen (35-jarig bestaan)
een eenigszins bijzonder karakter gegeven door bijvoeging van
enkele foto's, maar wanneer men dit uit het Fonds betaalt,
en wanneer men er desnoods ook nog uit zou willen betalen
de twee extra-nummers, ieder van 4 pagina's, die over de
salaris-regeling verschenen zijn, dan nog blijft er een aardig
batig saldo over, dat op het eind van dit jaar vermoedelijk
uit het Fonds in de Kringkas zal worden gestort. Men zal dus
toegeven, dat de redacteur de uitgaven voor het orgaan zooveel
mogelijk binnen de perken heeft gehouden. Desniettemin zijn
die uitgaven zèèr aanzienlijk, want de prijs is sinds vroeger met
meer dan 100 % gestegen.
Een andere zèèr belangrijke en zèèr toegenomen post is die
voor bestuurs- en commissievergaderingen. Deze stijging houdt
direct verband met de zich meer en meer uitbreidende bemoeiingen
van den Kring. Het Bestuur kwam herhaaldelijk
bijeen. De salaris-commissie vergaderde telkens, in Amsterdam,
Utrecht, den Haag. De reis- en verblijfkosten zijn hoog,
zoodat ook deze post een belangrijk cijfer zal aantoonen.
Voorts hebben we dit jaar ons 35-jarig bestaan gevierd l )
en eischte de Reglements-herziening geld voor extra-drukwerk.
Met andere woorden: aan het eind van het jaar zal de
rekening een zeer aanzienlijk tekort aanwijzen. En daartegenover
staat alleen het bezit van de bovengenoemde twee effecten,
waarvan de koers zeer is gedaald.
Wat te doen?
Het volgend jaar treedt de nieuwe contributie-regeling in
werking. Men stelle er zich geen wonderen van voor. De
uitgaven blijven toenemen, de plaatselijke vereenigingen vragen
vergoeding van onkosten voor gedelegeerden en afgevaardigden,
en de meerdere bate van de nieuwe contributie zal o. i.
niet voldoende zijn om de weegschaal van onze financiën in
evenwicht te brengen. Dat moet intusschen worden afgewacht.
Het feit waarmee we nu te maken hebben is, dat we het
vorig jaar hebben gewerkt met een verlies van ruim f 600,
(hetwelk intusschen grootendeels kon worden gedekt door
het saldo van een verkocht effect) en dat over het loopende
en zooveel duurdere jaar het tekort nog veel grooter zal zijn.
De financieele toestand van den Kring is dan ook niet
rooskleurig.
Wie ziet er iets op? Een gala-voorstelling? Verkoop van
bloemetjes op straat? Of wat anders?
Wij zouden de zaken voorloopig nog gaande kunnen houden.
De twee effecten verkoopen op een gunstig oogenblik, en
: ) De meeste leden bleven nog steeds in gebreke den Penningmeester
de verschuldigde f 1 te zenden voor het Gedenkboekje.
Waarom toch? Do it noiv.
DE J O U R N A L I S T 187
dan de rest van het tekort overschrijven op een volgend jaar.
Maar dat jaar brengt dan óok weer een tekort. Daarom heeft
het Bestuur voorloopig besloten aan de algemeene vergadering
voor te stellen, de rest van het tekort door een kleine contributie-verhooging
over 1919 te dekken.
Martin van Raalte.
Wanneer men hoort van iemand die gedurende 55 jaren
aan één stuk een beroep, ambt of betrekking heeft vervuld,
stelt men zich dien persoon voor als buitengewoon hoog
bejaard. Vooral als men er bij verneemt dat het beroep dat
van journalist is. Welnu, MARTIN VAN RAALTE zal 21 October
a.s. *) mogen terugzien op een loopbaan van 55 jaren in
dienst der Nederlandsche dagbladpers en op dien dag tevens
zijn 7o en verjaardag gedenken. De collega's die, voor zoover
zij hem kennen, wel allen zijn vrienden zullen zijn, zullen
dit merkwaardige dubbele jubileum met groote belangstelling
vernemen.
Het zij mij vergund aan den vooravond van VAN RAALTE'S
feestdag, 't een en ander van zijn merkwaardigen levensloop
te vertellen. Wij wortelen beiden in denzelfden journalistenkweekgrond.
Zijn wieg van jeugdig dagbladschrijver stond,
evenals de mijne, in het Hooge Westeinde in Den Haag.
Toen ik, jongmaatje, VAN RAALTE daar aan 't oude Dagblad
voor 't eerst ontmoette, was hij al heel wat mans geworden
in de vier jaren dat hij onder de eminente leiding van
Iz. J. LION de handgrepen van het vak had geleerd. Als
verslaggever kon men hem toen reeds belangrijke opdrachten
toevertrouwen. Als onervaren groen profiteerde ik van mijn
jongeren collega. En dat ging te gemakkelijker omdat VAN
RAALTE een jongmensch was van een nobel karakter en
tegelijk van veel aanleg en ambitie voor de journalistiek.
Aan zijn voorbeeld dat vooral op de jongelui van zijn leeftijd
prikkelend werkte en aan zijn gulle vriendschap en prettigcn
omgang, heb ik in de eerste moeilijke jaren veel te danken
gehad.
MARTIN — want zoo werd hij bij de courant, ook door
zijn hoofdredacteur, altijd genoemd — had een vroolijken,
vluggen geest, die hem verwonderlijk spoedig den weg deed
vinden door alle rubrieken van het journalistieke werk. Zoo
lang zijn brave moeder leefde, was hij daar het zonnetje in
het huis, en op 't bureau was het eerst gezellig als MARTIN
er binnenkwam en met LOEWENBERG of het merkwaardig
correctorstype SCHADE de kroniek van den dag aan 't bepraten
ging.
Voor mij is het altijd een raadsel gebleven hoe MARTIN
VAN RAALTE aan zijn talenkennis kwam en ik herinner mij
nog heel goed hoe verbaasd ik was en met zekeren eerbied
naar mijn toch eenige jaren jongeren collega opzag, toen ik
bemerkte dat hij geregeld brieven en telegrammen zond naar
de Londensche Standard: Die betrekking tot het Engelsche
blad moet bepaald veel tot zijn vorming hebben bijgedragen
en ook tot zijn durf om voor heete journalistieke vuren te
staan.
Er zijn in het journalistieke leven van MARTIN VAN RAALTE
mooie momenten geweest. In een tijd toen de dagbladpers
in de samenleving nog lang niet de voorname plaats innam
van tegenwoordig, was dit vooral voor de verslaggevers een
moeilijk baantje. De autoriteiten met wie zij te doen hadden,
waren eer stug dan voorkomend, eer tegenwerkend dan
doordrongen van de roeping der pers, zooals gelukkig tegenwoordig
geheel anders is geworden. VAN RAALTE heeft dien
moeilijken tijd meegemaakt en het zoo gedaan dat het aan
zijn verslagen niet te merken was met hoeveel zorg, inspanning
en ergernis zij vaak tot stand waren gekomen. Wat
moet onze vriend, na zoovele jaren van noesten arbeid, op
dien moeilijken maar heerlijken tijd met voldoening terugzien;
wat moet hij zich met welgevallen herinneren zijn prestaties,
b.v. op de reis en het verblijf te Arolsen, waar hij het
huwelijk van Willem III en Prinses Emma van Waldeck
meemaakte en de lezers van Het Vaderland vergastte op zijn
interessante brieven; wat zou hij mémoires kunnen schrijven
over zijn reizen in het gevolg van Regentes Emma in de
provinciën van ons land!
Het zal ongeveer in 1872 zijn geweest dat VAN RAALTE
van het Dagblad naar Het Vaderland overging, na, behalve
aan eerstgenoemd blad, ook nog aan de Haagsche Nieuwsbode
*) De dag is niet 23 October, zooals foutief in een deel van
de oplaag der aan de leden toegezonden circulaire stond, maar
21 October.