Vijftien jaar Sectorbestuur Onderwijsarbeidsmarkt - sbo ...

INTERVIEW
10
Gerrit Stemerding
oud-vakbondsbestuurder Cor van Dam Algemene
Onderwijsbond senior beleidsmedewerker (AOb), vice-voorzitter SBO SBO
Waarom zijn de vakbonden
destijds zo enthousiast in het
SBO gestapt?
In de jaren tachtig van de vorige eeuw zette
de overheid zich steeds meer op afstand.
Zij liet de invulling van het beleid steeds
sterker over aan de verschillende overheidssectoren.
Daardoor was het van het
grootste belang dat werkgevers en werknemers,
naast arbeidsvoorwaarden beleid en
onderwijsbeleid ook zelf de invulling van
het arbeidsmarktbeleid ter hand namen. Er
waren in die tijd heel veel wachtgelders in
het onderwijs. Ik was toen regio-onderhandelaar
voor de AOb en wij vonden het
belangrijk dat overschotten en tekorten aan
personeel regionaal werden gematcht. Dat
moest natuurlijk wel landelijk worden
ondersteund. Daarom hebben wij van harte
meegewerkt aan de oprichting en uitbouw
van het SBO. Ons ideaalbeeld: regionale
Een bestuur in ontwikkeling
Het SBO is begonnen als een tripartiet bestuur van alle
werkgevers- en werknemersorganisaties van het onderwijs
en het ministerie van OCW. De voorzitter is onafhankelijk
en deze leidt ook het dagelijks bestuur. Het ondersteunend
bureau SBO is vanaf het begin ondergebracht bij het Cen-
centra, een landelijke facilitaire organisatie
en een kennis- en expertisecentrum. Tja ...
we waren al een eind op weg naar dat
ideaalbeeld.
Hebt u een voorbeeld van een
activiteit waarvan de sector volop
heeft geprofiteerd?
Waar de sector echt van heeft geprofiteerd
is van de regionale platforms die door het
SBO geïnitieerd zijn. Aanvankelijk was dat
vooral een aangelegenheid van werkgevers
en opleiders, maar wij als bonden zien het
belang er ook van in en willen er ook graag
in participeren.
Een tweede voorbeeld betreft het SBO
als kenniscentrum. Als vakbond zijn wij ons
ervan bewust dat het voor de onderwijssectoren
van belang is te kunnen beschikken
over onafhankelijke en niet gekleurde
informatie over de onderwijsarbeidsmarkt.
Het SBO levert ons die en daar zijn we erg
blij mee. Dat niet alle sociale partners de
waarde daarvan inzien, vind ik dan ook
onbegrijpelijk.
Welke gebeurtenis is u vooral
bijgebleven?
Erg leerzaam waren de werkbezoeken die
we als bestuur aan Ierland en Engeland
hebben gebracht. Vooral het concept van
de Teaching Council sprak mij aan. Wat je
ziet in beide landen is dat alle betrokkenen
bij het onderwijs – overheid, werkgevers,
werknemers, ouders, studenten – samenwerken.
Anders dan in Nederland zijn
onderwerpen als opleiding, professionalisering,
arbeidsvoorwaardenvorming en
arbeidsmarktbeleid in die landen een
gezamenlijke verantwoordelijkheid van
alle betrokkenen. Hier in Nederland hebben
alle partijen hun eigen deelterrein en
bewaken dat hartstochtelijk. Gevolg is dat
ieder zijn eigen akkoord speelt en je een
merkwaardig stukje muziek krijgt. Het
SBO heeft getracht hierin het voortouw
te nemen maar helaas hebben we moeten
constateren dat het daarmee te ver voor
de troepen uitliep.
trum Arbeidsverhoudingen (tegenwoordig kortweg CAOP
genoemd) in Den Haag.
In 2000 maakt het bestuur nieuwe afspraken met OCW.
Zij vullen de missie en – meer specifiek – de adviesfunctie
nader in. In de nieuwe verhoudingen maakt de minister van