elektronisch veiligheidshandboek - Rijksgebouwendienst

3.
Uitgangspunten voor
een veilige bedrijfsvoering
3.1 Inleiding
Onder bedrijfsvoering verstaan we alle handelingen met inbegrip
van werkzaamheden die noodzakelijk zijn om de elektrische
installatie onder normale en onder abnormale omstandigheden
te kunnen laten werken. Tot deze handelingen behoren schakelen,
regelen, bewaken en onderhoud evenals elektrotechnische
en niet-elektrotechnische werkzaamheden.
Voordat met de bedrijfsvoering van en werkzaamheden aan,
met of nabij elektrische installaties wordt begonnen, moeten
de elektrische risico’s, die bij de Rijksgebouwendienst kunnen
voorkomen, worden beoordeeld. In deze beoordeling moet zijn
beschreven, hoe de bedrijfsvoering of de werkzaamheden op
veilige wijze moeten kunnen worden uitgevoerd.
Het is de taak van de installatieverantwoordelijke de
elektrotechnische risico’s te inventariseren en te beoordelen. We
noemen dit een risico-inventarisatie en -evaluatie (RIE) maken.
In oktober 1998 is de laatste fase van de
Arbeidsomstandighedenwet in werking getreden. Op grond van
deze wetgeving moeten werkgever en werknemer gezamenlijk
een actief arbeidsomstandighedenbeleid voeren.
Het maken van een risicoanalyse is een goede invulling
van een actief arbeidsomstandighedenbeleid voor het veilig
werken met elektrische energie. De ervaring heeft inmiddels
geleerd, dat naast de wettelijke verplichting ook andere
factoren een belangrijke rol spelen bij de noodzaak een actief
arbeidsomstandighedenbeleid te voeren.
Zo neemt het aantal vakbekwame, elektrotechnisch
geschoolde medewerkers af terwijl de elektrotechnische
installaties in omvang en complexiteit toenemen. Bij het
geven van mondelinge en/of schriftelijke veiligheidsinstructies
moet rekening gehouden worden met het feit dat niet
alle medewerkers in een organisatie de Nederlandse taal
beheersen.
De installatieverantwoordelijke moet tot een zorgvuldige
afweging van alle relevante factoren komen.
Een actief arbeidsomstandighedenbeleid leidt tot vermindering
van het aantal ongevallen, tot vermindering van de storingen en
in het algemeen tot verbetering van het werkklimaat.
3.2 De risico- inventarisatie en - evaluatie
3.2.1 Fasen
Een risico-inventarisatie en –evaluatie worden in vier fasen
uitgevoerd:
1. het omschrijven en definiëren van het te besturen systeem of
proces;
2. het opsporen van de risico’s in een systeem of proces;
3. het kwantificeren van de kansen dat er in het systeem of
proces iets fout gaat;
4. het bepalen van de mogelijke gevolgen van het falen van het
systeem of proces.
3.2.2 Soorten risico’s
Bij het opzetten van een risico-inventarisatie en -evaluatie
zullen we de risicofactoren goed moeten herkennen. Risico’s
zijn te verdelen in de volgende risicosoorten:
21
• Veiligheidsrisico’s:
Risico’s waarbij het ongewenste effect onmiddellijk optreedt,
bijvoorbeeld het struikelen over een in een looppad liggende
leiding.
• Gezondheidsrisico’s:
Risico’s waarbij het ongewenste effect zich pas na enige tijd
openbaart, bijvoorbeeld het werken in lawaaiige omgevingen
of asbesthoudende materialen.
• Welzijnsrisico’s:
Risico’s die ontstaan door een onvoldoende aanpassing
van de aspecten van het werk aan de persoonlijke
eigenschappen van de werknemer, bijvoorbeeld omslachtige
en geestdodende werkmethoden of foutief ingerichte
arbeidsplaatsen, bijvoorbeeld het ontbreken van daglicht.