Naar een democratische arbeidsverdeling in Vlaanderen en Europa?

42
Binnen de nieuwe benadering wordt in de eerste plaats de klemtoon gelegd op het
combinatieperspectief: alle mannen en vrouwen streven permanent naar een aangepaste,
evenwichtige combinatie van de hoofdactiviteiten die de gewenste samenstelling
van persoonlijke, sociale, materiële en financiële middelen moet opleveren. De
basisgedachte is dat elke activiteit een specifieke samenstelling van deze outputelementen
oplevert die zelf een input is voor andere activiteiten. De ene activiteit vormt
dus de basis voor de andere. Alle soorten activiteiten zijn bijgevolg principieel gelijkwaardig
of even belangrijk in de dagelijkse tijds- of arbeidsverdeling. De specifieke
inhoud, vorm, duur enz. bepaalt de concrete functie, impact en waarde ervan. Het is
dus van belang dat alle activiteiten zo doelmatig mogelijk verlopen opdat ze de best
mogelijke output opleveren. Alle activiteiten leiden immers tot een specifieke samenstelling
van waardevolle outputelementen die de input vormen voor andere activiteiten.
Zij moeten elkaar voorzien van de juiste (persoonlijke, sociale, matieriële
en financiële) inputelementen. Het resultaat van elke activiteit hangt immers af van
de middelen die de andere activiteiten opleveren in een vorige periode. De evaluatie
van de diverse activiteiten verwijst dus altijd naar de specifieke combinatie van de
diverse input- en outputelementen.
Alle activiteiten zijn complex en overlappen bijgevolg in zekere mate met de andere
activiteiten, d.w.z. dat alle basisactiviteiten minimaal ‘elementen’ of ‘deelactiviteiten’
van alle andere basisactiviteiten bevatten. Zo zijn er in beroepsactiviteiten,
huishoudelijke activiteiten, sociale arbeid, persoonlijke verzorging en vrije tijd van
ouders altijd elementen van opvoedingstaken vervat aangezien ze nooit volledig de
verantwoordelijkheid tegenover hun kinderen kunnen uitschakelen. Analoog komen
er in gezinsarbeid, sociale arbeid, persoonlijke verzorging en vrije tijd deelactiviteiten
of elementen van beroepsarbeid voor omdat men die verantwoordelijkheid
evenmin volledig kan uitschakelen. Tijdens alle basisactiviteiten heeft iedereen ook
in beperkte mate aandacht voor elementen van de persoonlijke verzorging. En een
zelfde redenering geldt voor alle overige relaties tussen de basisactiviteiten. Aangezien
het aantal uren per dag en het aantal dagen per week voor iedereen vastligt,
kan men deze overlappende deelactiviteiten of elementen niet als afzonderlijke basisactiviteiten
beschouwen. De indeling van de activiteiten in Figuur 2.5 wordt
daarom bepaald door het dominante aandeel van de deelactiviteiten. We noemen
een activiteit beroepsarbeid omdat de meeste deelactiviteiten ‘beroepsactiviteiten’
zijn, hoewel er altijd in zekere mate elementen van andere basisactiviteiten in vervat
zijn. Een activiteit wordt gezinsarbeid genoemd wanneer de meeste deelactiviteiten
‘gezinsactiviteiten’ zijn, maar bevat altijd elementen van de andere basisactiviteiten.
En hetzelfde geldt voor de andere basisactiviteiten.
De combinatie van beroeps- en gezinsarbeid verwijst dan naar een centraal onderdeel
van de dagelijkse tijdsverdeling. Beroepsarbeid levert in hoge mate de financiële
middelen die men nodig heeft voor de aankoop van een aantal inputelementen
van de andere activiteiten. Maar beroepsarbeid brengt ook een aantal nietmonetaire
(menselijke, sociale en materiële) middelen voort die nodig en nuttig zijn