EEN FAUST - Theater Schrift Lucifer

FAUST:
Klootzak!
MEFISTOFELES:
Haar mensenkennis is fenomenaal.
In mij herkent ze nog net niet de duivel.
Dus vannacht is jullie nacht...?
FAUST:
Is dat jouw zaak?
MEFISTOFELES:
Gun de duivel zijn vermaak!
GRETCHEN OP HAAR WERK
GRETCHEN:
(alleen)
‘Zeg weet je ’t al?
Weet je ’t al?
Heb je ’t al gehoord?
Van Barbara?
Van Liesje?
Nee, Sybille heeft ’t me verteld.
Maar ja, ik had ’t natuurlijk allang door.
Die heeft er een onder de schort.
Wat ik je brom.’
Vroeger was ik net zo dom,
Als ‘k iets over een meisje hoorde.
‘k Vond ’t zondig van zo’n meid,
Het toppunt van verdorvenheid.
Ik vond dat je als maagd moest trouwen
En anders gewoon je mond moest houden.
Sletten gingen op feestjes aan,
Maar een maagd kon naar de kerk toe gaan.
Als ik over zo’n sletje hoorde
Sprak ik keihard kille woorden.
Zo hoog zat ik op mijn troon.
Nu krijg ik mijn verdiende loon.
Maar alles wat mij ertoe bracht
God! was zo lief! Ach! was zo zacht!
(Zij bidt)
Wie voelt
Hoe hij woelt,
De pijn waarom ik huil?
Waarom mijn hart klaagt
Beeft en vraagt,
U weet ‘t alleen.
Waar ik ook ben
Droeve, droeve, droeve
Gedachten volgen mij.
En als ik alleen ben
Tranen, tranen, tranen,
Mijn hart breekt erbij.
Deze bloemen
Leg ik hier voor u.
Red mij van schande en van dood
Vraag ik u nu.
Red mij van schande en dood.
NACHT
Straat voor Gretchens deur
VALENTIN:
(soldaat, Gretchens broer)
Zat ik in de kroeg, waar dan ook, in welke oorlog ook,
Met mijn maten, bier, sterke verhalen, bommen, hearts and minds,
You name it en wijven, natuurlijk, vooral wijven, wijven en nog meer
bier, Zei ik: ‘Mannen, da’s allemaal heel mooi,
Maar d’r is geen wijf als mijn Gretel!’ Moest je ze zien kijken.
Zei ik: ‘Da’s m’n zus!’ Nou, dat was lachen. Lachen! ‘Z’n zus!’
Theater Schrift Lucifer #12, najaar 2012 36