EEN FAUST - Theater Schrift Lucifer

FAUST:
Trek nog wat blikken werkvolk open.
Ronsel ze, pamper ze, bied ze meer geld.
Elke dag wil ik een rapportage
Over het graafwerk en de drainage.
MEFISTOFELES:
Jij denkt dat je hier winnen kan,
Maar de elementen zijn op mijn hand.
Eén springvloed en minuten later
Is alles hier weer water.
En overigens vraag ik mij af:
Wat graaft men anders dan een graf?
FAUST:
Eén motto ben ik trouw gebleven:
Alleen hij verdient vrijheid en leven
Die er dagelijks voor vechten moet.
Dus zo speelt zich het werkzaam leven af:
Vol van gevaar, van wieg tot graf.
Als ik kon zien hoe hier de vrije mens
Op vrije grond zou wonen –
Dat zou het mooiste zijn.
Dan liet het spoor van al mijn levensdagen
Iets achter dat niet kon vergaan.
Oprecht zou ik dan die woorden durven zeggen:
‘Blijf nog duren! Je bent zo mooi!’
Met dat geluk voor ogen koester ik
Nu al dat volmaakte ogenblik.
Hij stort achterover, de Pierlala’s vangen hem op en leggen hem in
het graf.
MEFISTOFELES:
Het is volbracht.
Dit laatste lege, slechte ogenblik,
Ocharm, dat wilde hij toch behouden.
Hij bood stevig tegenstand,
Maar door de tijd geveld,
Ligt hij hier nu in het zand.
De klok staat stil –
Hij viel,
Het is voorbij.
Voorbij. Onnozel woord.
Waarom voorbij?
Voorbij en Niets –
Voor mij is ’t om het even.
Oké het is voorbij! Wat zegt dat helemaal?
Niet meer dan als het er nooit was geweest.
Alles draaft door in cirkels en lijkt zo nog iets.
Ik geef de voorkeur aan het eeuwig-lege, eeuwig-Niets.
GRAFLEGGING
MEFISTOFELES:
Daar ligt zijn lichaam, en zijn geest – die wil eruit,
Ik toon snel ons contract, met bloed geschreven.
Tegenwoordig zijn er zoveel wegen
Waarop men de duivel een ziel afhandig maakt.
Gewoonte, traditie, verworven recht,
Nergens kan ik meer op vertrouwen.
Had ik vroeger de ziel meteen te pakken,
Nu zit ik uren, dagen soms te wachten.
Wanneer, hoe, waar – het blijft een open vraag.
De dood is niet als vroeger snel en krachtig.
Zelfs het òf is heel vaak twijfelachtig.
Vaak zit ik bij een hersendode te wachten,
Krijgt die met kunst- en vliegwerk nieuwe krachten.
Kom aan, ik wil hier wel wat assistenten,
Een stel duivels van de oude stempel,
En een gapende hellemuil.
(Links wordt de hellemuil opengesperd)
Let goed op, of je een lichtje ziet,
En pluk het uit de lucht.
Theater Schrift Lucifer #12, najaar 2012 82