Betoging federale ambtenaren groot succes - ACV Openbare Diensten

federale overheid 7
Niet met ons,
mijnheer Bogaert!
Marc Saenen
Het is maandag 4 februari, en we staan op drie dagen voor de 50 tinten groen het kabinet van staatssecretaris bogaert
met een bezoek zullen vereren. intussen zijn we het hele weekend druk bezig geweest met het inzamelen van
de kaartjes van de petitieactie. zondagnamiddag stond een buurvrouw aan de deur, met een bundeltje kaarten
vanuit de hulpgevangenis van Leuven, waar haar man penitentiair assistent is. “’t zou bij ons in het onderwijs geen
waar zijn”, zuchtte ze. “stel dat onze minister een decreet zou uitvaardigen waarin staat dat er in juni geen examens
meer worden georganiseerd en er dus niemand een a-attest zou kunnen behalen om over te gaan naar het volgende
schooljaar. stel dat we dan vragen wat er in de plaats komt, en hoe we de leerlingen daarop moeten voorbereiden.
als daar dan geen deftig antwoord op komt, awel het kot zou te klein zijn!”
Wat begon met een kartonnen doos op het
kantoor van een secretaresse is stilaan uitgegroeid
tot een pakhuis waar de dozen en
zakken een indrukwekkende stapel vormen.
Mensen brengen de kaartjes binnen, dikwijls
vergezeld van een dikke duim omhoog en een
welgemeend schouderklopje. De omvang
van de respons toont aan dat we te maken
hebben met ambtenaren die zich in ruime
mate vereenzelvigen met wat ACV-Openbare
Diensten zegt, schrijft en verdedigt.
Het zijn niet alleen gewone ambtenaren,
maar ook leden van het hoger kader, het management,
kabinetsmedewerkers die zich
in ons standpunt kunnen vinden. Ook regeringsleden
fluisteren ons in de wandelgangen
toe dat ze de buik vol hebben van de provocaties
en insinuaties waarmee staatssecretaris
Bogaert hun personeel schoffeert en vooral in
de pers te kijk zet. Wij voelen ons door deze
sympathiebetuigingen gesteund, maar het
zou beter zijn dat zij die het kunnen, de discussie
ook eens binnen de regering zouden
aankaarten.
Bogaert blijft provoceren alsof het zijn twee-
de natuur is. Eerst gaf hij het gevangenisper-
soneel een sneer door aan de pers te zeggen
dat de 36-uren werkweek toch wat weinig
was. De reactie hierop bleef niet uit. De vakbondsverantwoordelijken
weerlegden de
stelling van Bogaert met het argument dat
deze arbeidsduurvermindering vrijwillig gebeurd
én met looninlevering. Bogaert kon het
niet laten hierop te reageren dat hij in de pers
verkeerd geciteerd werd -loontje kwam om
zijn boontje- en vooral dat hij bedoelde dat
de mensen van de gevangenis ook op vrijwil-
lige basis voor de 38-urenweek met premie
zouden kunnen kiezen. Jawadde, een staaltje
van hogere logica: eerst inleveren om 36 uur
te mogen werken en vervolgens een premie
krijgen om 38 uur te werken. Straf geredeneerd
van Bogaert, of is het eerder paniekvoetbal
van iemand die verstrikt geraakt is in
zijn eigen blablabla?
Bogaert blijft straf in zijn blablabla; we wachten
nog steeds op de boemboem. Loopbanen
afschaffen en daarna zeggen dat wij wat positiever
moeten zijn, omdat hij tegen het einde
van het jaar toch nieuwe loopbanen geïnstalleerd
zal hebben. Wel, aan zijn tempo kan het
nog lang duren. Het enige wat we ondertussen
hebben gezien in de onderhandeling
over de loopbaan is een blaadje papier met
9 princiepjes. Geen cijfers, geen loonschalen,
geen wiskundige modellen, geen uitleg over
de bijzondere graden en vooral geen woord
over de integratie van de oude naar de nieuwe
loopbaan, of over de overgangsmaatregelen
om de vele scheefgelopen situaties uit
het recent verleden recht te trekken. Of is het
een welbewuste strategie van Bogaert om alles
in het honderd te laten lopen? We houden
hoe langer hoe meer rekening met deze hypothese.
Wat na 7 februari?
Uiteraard zal de betoging geen eindpunt
zijn in het verzet. De problemen binnen financiën,
het gevangeniswezen, bij de sociale
controleurs en de continudiensten blijven
zich opstapelen. De massale respons op de
vakbondsacties wijst erop dat het ook in de
administraties hoog zit. Met de gestage personeelsverminderingen
was de ondergrens al
bereikt, nu zakken we echt door de bodem.
En de werkingsmiddelen volgen dezelfde
neerwaartse spiraal.
We verwachten nu van de hele regering een
duidelijk signaal dat de staatssecretaris voor
Ambtenarenzaken bij zijn leest moet blijven,
en moet herstellen wat hij tot nog toe kapot
heeft gemaakt.
Bogaert blijft
provoceren alsof
het zijn tweede
natuur is.