DGA memorandum 2013 Def - Horlings

De hoogte van de debetrente dient zakelijk te zijn. Indien deze te hoog is, zal voor dat deel sprake zijn van een
informele kapitaalstorting door de DGA in de B.V. en wordt de rente slechts tot een zakelijke hoogte in de B.V.
belast. Indien de debetrente te laag is, zal in beginsel voor dit gedeelte sprake zijn van een verkapte
dividenduitkering (belast met 25% inkomstenbelasting) aan de DGA.
Indien de DGA in privé over voldoende vrije middelen beschikt, kan de schuld aan de B.V. worden afgelost. Indien
vrije middelen in privé ontbreken, verdient het de voorkeur om het benodigde bedrag ter aflossing van de lening als
dividend uit te keren. Dit ‘kost’ wel 25% aanmerkelijkbelangheffing. In 1997 heeft de Hoge Raad uitgemaakt voor
een situatie waarin een aandeelhouder – natuurlijk persoon van zijn B.V. leende, dat de depositorente die banken
bieden als zakelijk is aan te merken en niet de rente die banken vragen voor zakelijke financieringen.
Creditstand bij B.V.
Op een creditstand van de DGA is de terbeschikkingstellingsregeling (TBS-regeling) van toepassing. Zie ook paragraaf
5.2. Dit betekent dat de rente tegen maximaal 88% van 52% = 45,76% belast is in box I, terwijl de aftrek van de rente
bij de B.V. leidt tot slechts een gecombineerd vennootschaps- en inkomstenbelastingvoordeel van 40 tot 43,75%.
Inbreng van kapitaal (storting op aandelen) ter financiering van de B.V. verdient dan ook de voorkeur. Ter vermijding
van de TBS-regeling kan verder een vordering op de B.V. in de meeste gevallen worden omgezet in aandelenkapitaal.
Een eventuele (zakelijke) afwaardering van de vordering op de eigen B.V. is aftrekbaar in Box 1 indien geen sprake is
van een onzakelijke lening.
Een schuldeiser (aandeelhouder/natuurlijk persoon) die een afgewaardeerde vordering heeft op een B.V. waarin hij
tevens een aanmerkelijk belang houdt, dient in beginsel het bedrag van de eerdere afwaardering tot zijn belastbaar
resultaat te rekenen als hij deze vordering omzet in aandelenkapitaal of kwijtscheldt. Acute heffing van
inkomstenbelasting kan op verzoek worden voorkomen door toepassing van een zogenoemde
opwaarderingsreserve. Deze reserve dient jaarlijks (deels) tot het resultaat te worden gerekend naarmate de waarde
van de aandelen in de schuldenaar/B.V. na het omzetten van de vordering ten opzichte van voorafgaande jaren is
gestegen totdat de gehele reserve is vrijgevallen. De verkrijgingsprijs van de verkregen aandelen wordt verhoogd
met het bedrag van de waardestijging dat in een jaar in box I is belast met inkomstenbelasting.
De hoogte van de creditrente dient tevens zakelijk te zijn. Indien deze te hoog is, zal voor dat deel sprake zijn van
een verkapte dividenduitkering aan de DGA. Bij een te lage of geen creditrente wordt fictief een bedrag ter grootte
van de marktrente bij de DGA progressief belast in box 1.
In rekening-courantverhoudingen met de DGA wordt de rente vaak gesteld op (bijv. 12-maands) Euribor of
depositorente ECB verhoogd met een risico-opslag (lenen als aandeelhouder). Ook wordt wel aangesloten bij het
percentage heffingsrente, dat de Belastingdienst in rekening brengt (zie ook paragraaf 3.4.1 inzake
personeelsleningen: lenen als werknemer). Voorwaarden van ‘familie’-leningen hoeven niet exact overeen te
stemmen met voorwaarden die banken stellen. Een gebrek aan zekerheden kan worden gecompenseerd door een
hogere rente. Verder dient de belastingdienst de redelijkheid en billijkheid in acht te nemen zoals door de
staatssecretaris in een brief uit 2010 aan Nexia Nederland is verwoord.
Als de rekening-courantverhouding in het jaar regelmatig wisselt van positief naar negatief, dan dient in beginsel de
TBS-rente tijdsevenredig te worden bepaald. Goedgekeurd is echter dat geen rente in aanmerking genomen hoeft te
worden indien de rc-schuld en de rc-vordering van de DGA gedurende het gehele kalenderjaar tussen € 17.500
(negatief) en € 17.500 (positief) schommelt. Bij een schuld aan de B.V. op de peildatum mag de DGA deze niet in box
3 in aftrek brengen.
Tot slot is het verstandig / zakelijk om de lening schriftelijk vast te leggen en evt. zekerheden en een zakelijke ‘vaste’
rente te regelen. In geval van een onzakelijke lening (een lening met een onzakelijk debiteurenrisico), blijft rente op
de lening wel belast respectievelijk aftrekbaar, maar kan een verlies op de lening in beginsel niet ten laste van het
resultaat worden gebracht. De Hoge Raad heeft op 25 november 2011 beslist dat een verlies op een onzakelijke
lening in de vennootschapsbelasting het opgeofferde bedrag voor de aandelen verhoogt. Ten aanzien van een DGA
DGA Memorandum 2013 28