54673-Tijdschrift 'Agora' - Katholieke Hogeschool Kempen

werkdag was half tien maar het is gebeurd dat we
pas om half één konden afronden.’
Rot studiodak
Na de proef kwam het serieuze werk. Negen
woensdagen na elkaar werd Gorik ’s middags
verwacht in de museumbewaarplaatsen van de
NMBS in Leuven. Die locatie was speciaal gekozen
omdat er een paar locomotieven als antiek
decor konden dienen. ‘De Leuvense burgemeester
Louis Tobback gaat die werkplaatsen
afbreken. Ik weet nu waarom. Dat zogenaamd
museum is rot als snot. Het dak lekt zo erg dat
we één keer na een onverwachte stortbui de
opnames moesten onderbreken. Bovendien was
er te weinig plaats zodat de decors voortdurend
afgebroken dienden te worden en ze negen weken
op rij moesten draaien. Normaal probeert men
minstens twee uitzendingen in één keer in te
blikken. Door de beperkte ruimte en alle kwalen
van het spoorwegmuseum kwam van gecombineerde
draaidagen niet veel in huis.’ De opnames
van De Grote Geschiedenisshow zijn dan
ook het werk van een hele KMO: heel de ploeg
voor een uitzending bestaat uit ongeveer 100
mensen. ‘ De show is een eigen VRT-idee. Van
ongeveer dezelfde ploeg als Hoe zo? met Bart
Peeters. Het zijn vooral jonge mensen en zij
leveren ook de ideeën aan voor de uitzendingen.
Daarover heb ik niets in de pap te brokken,’ legt
Gorik zijn rol in de geschiedenisshow uit.
Zichzelf helemaal wegcijferen doet de KHKdocent
dan ook weer niet. ‘Ik was al tevreden
wanneer ik in iedere uitzending één van de talrijke
historische mythen kon ontkrachten. Met
plezier heb ik de broek afgedaan van Godfried
Van Bouillon en ook de Guldensporenslag heb ik
tot zijn ware proporties teruggebracht.’ Goriks
mening werd eveneens gevraagd in verband
met de rekwisieten en decors. ‘Soms met voldoende
reden want zo moest ik eens een
prachtig zoutvat van de middeleeuwse feestdis
laten weghalen. Op tafel stond een prachtige
driemaster te pronken: vroeger werd het kostbare
zout wel eens in zo’n schip gepresenteerd.
Maar in de tijd dat het verhaal zich afspeelde,
bestond dit soort driemasters niet eens …’
Lachwekkend
Of Gorik dan niet teleurgesteld is in het historische
niveau van het zondagavond TV-program-
ma? Helemaal niet
want De Grote Geschiedenisshow
wilde
volgens Gorik nooit de
concurrentie aangaan
met de historische uitzendingen
van Canvas.
‘Het was in de eerste
plaats een show,’
benadrukt hij. Bij de
VRT is men blijkbaar
evenmin ontevreden
over het resultaat
want zonder dat er een
definitieve beslissing
viel, is de kans groot dat er een tweede reeks
komt van de geschiedenisshow. Er zullen wel
een paar aanpassingen aan het format gebeuren.
‘Nu waren er te veel quizkandidaten. En
sommige items haalden niet het verwachte
niveau,’ geeft Gorik toe. Toch lacht hij met de
kritiek van sommige krantenlui. ‘Van één van de
rubrieken schreef een journalist dat de makers
maar eens te rade moesten gaan bij de uitvinder
van het genre, in casu Hugo Matthyssen.
Insiders kwamen niet meer bij van het lachen:
het was immers Hugo zelf die de teksten van dat
bepaalde onderdeel aanleverde. Misschien
moest hij te snel werken en leed de kwaliteit
daaronder?’ Zijn eigen derdejaarsstudenten vinden
de kritiek op De Grote Geschiedenisshow
maar niks. Zij woonden een van de opnames in
Leuven vanop de eerste rij bij en waren dolenthousiast
over het optreden van hun docent.
Rijk
De tijdelijke TV-roem maakte van Gorik Goris
nochtans geen BV. Hooguit een Bekende
Gelenaar want na de eerste uitzendingen prijkte
Gorik op de voorpagina van het Nieuwsblad
van Geel. ‘Omdat onze historische kring elk jaar
wel uitpakt met een tentoonstelling in Geel,
stond ik al eerder in de krant,’ relativeert Gorik
zijn lokale bekendheid. ‘Maar een flinke stuiver
zal je er wel aan verdiend hebben?’ willen we
nog weten. ‘Bijlange niet,’ klinkt het gevat.
‘Neem maar aan dat ze op de KHK veel meer
verdienen per uur dan een historicus bij de VRT.’
■
Jef Van Den Bosch
KH Kempen • Agora 11