54673-Tijdschrift 'Agora' - Katholieke Hogeschool Kempen

Maar stroken het flexibiliseringsbeleid en
de individuele trajecten met uw bekommernis
voor de sociale cohesie? Moet onderwijs
niet een groepsgebeuren blijven?
Ik heb de indruk dat het onderwijsveld soms
overdreven ongerust reageert op de flexibilisering.
Het flexibiliseringsdecreet laat immers
geen totale individualisering toe en leidt evenmin
tot een volledig geliberaliseerde curriculumopbouw.
De coherentie van een curriculum blijft
de hoeksteen van ons hoger onderwijs. Maar het
traject om een curriculum af te werken, wordt
veel flexibeler. Dit is o.a. nodig om mensen die
onderwijs met werk willen of moeten combineren,
toch een kans te geven. We vertrekken met
het flexibiliseringsbeleid zoals het nu decretaal
uitgeschreven is, en gaan zien hoe de toepassing
in de praktijk evolueert. Ik zie geen enkele
reden om nu al correcties aan te brengen. Het
flexibiliseringsdecreet is een voorzichtig decreet.
We gaan echt niet naar Nederlandse toestanden.
De democratisering van het onderwijs is voor
u belangrijk. Hogescholen zijn daar allicht
nauwer dan de universiteiten bij betrokken.
Hoe gaat u daar concreet werk van maken?
Veertig jaar geleden betekende de democratisering
van het onderwijs dat de deuren van het
onderwijs en zeker van het hoger onderwijs wijd
opengezet werden. Anno 2005 staan we voor
uitdagingen die anders en complexer zijn. De
meeste Vlaamse jongeren die naar het hoger
onderwijs willen, kunnen dat. Problemen die er
toch nog zijn, moeten we via de studiefinanciering
en de sociale sector aanpakken. Democratisering
van het hoger onderwijs betekent vandaag
dat we het watervalsysteem aanpakken:
een slecht systeem, dat zorgt voor tijd- en geldverlies
en frustraties kweekt. De BaMa-structuur
en een goede studiekeuzebegeleiding moeten
daar iets aan kunnen doen. Het is belangrijk dat
jonge mensen zelf eerst een goede keuze maken
en die keuze dan uitbouwen tot een geslaagd
studietraject. Pas als ons dat lukt, zullen we er
ook in slagen om voor iedereen gelijke kansen
te creëren.
Maar voor sommige groepen van studenten zal
ook dat nog niet voldoende zijn. Onze samenle-
ving kent vandaag nieuwe groepen jongeren,
zoals bv. de allochtone jongeren die thuis een
andere taal spreken. Deze groep wordt zeer verscheiden,
nu meer en meer mensen uit Oost-
Europa naar onze contreien afzakken. In veel
allochtone jongeren zitten heel wat talenten en
toch hebben zij het moeilijk in het hoger onderwijs.
De doorstroming van allochtone jongeren
die geslaagd zijn in het secundair onderwijs, is
een grote uitdaging voor de universiteiten en de
hogescholen. Zowel met de doorstroming naar,
als met de slaagkansen van allochtone jongeren
in het hoger onderwijs is het erg gesteld.
Studiekeuze speelt hierbij een belangrijke rol,
maar zeker ook begeleiding. De universiteiten
en hogescholen moeten hun verantwoordelijkheid
opnemen en daar iets aan doen.
De hervorming van het hoger onderwijs
kost veel geld. Zal de Vlaming bereid zijn
om nog meer geld te spenderen aan het
(hoger) onderwijs of moeten we de beschikbare
middelen anders besteden?
Het wordt allicht een combinatie van beide. Er
moet meer geld komen. Dat is een reden te
meer om niet defensief te reageren op de vragen
van het VBO en VOKA. Hun roep is een
opportuniteit. Een mobilisatie voor onderwijs
doe je niet zonder middelen. We moeten dus
vechten voor meer middelen, ook voor het
hoger onderwijs. Maar we gaan nooit genoeg
hebben voor alle verzuchtingen. En dus rijst de
vraag naar het doelmatige gebruik van de financiële
middelen. Die vraag moet gesteld worden,
ook voor het leerplichtenonderwijs, hoe moeilijk
en gevoelig dat ook ligt. De samenleving begrijpt
echter niet dat de universiteiten en hogescholen
meer middelen vragen, maar er niet in
slagen om hun onderwijsaanbod te rationaliseren.
Daar moet dus zeker iets aan gebeuren.
Wat is de rol van de associaties daarbij? U
heeft trouwens nog niet echt in uw kaarten
laten kijken wat de associaties betreft.
De associaties moeten nu doen wat ze decretaal
moeten doen. Daarmee hebben ze hun handen
meer dan vol. De BaMa-structuur zorgt voor
grote uitdagingen, zoals de academisering. De
associaties hebben daarvoor en voor andere
KH Kempen • Agora 5