54673-Tijdschrift 'Agora' - Katholieke Hogeschool Kempen

Welke vaardigheden die je op school hebt
geleerd, zijn je achteraf nog goed van pas
gekomen?
Wel, we hebben onlangs een clipje opgenomen
in Frankrijk en toen heb ik mijn Frans nog goed
kunnen gebruiken. En gewoon de basisregel van
kinderen leren te begrijpen. We ontvangen bijvoorbeeld
vaak terminaal zieke kindjes en daar
dan de juiste dingen tegen zeggen, is een vaardigheid
die ik wel geleerd heb door veel met
kinderen om te gaan.
Nathalia
Wie heeft op jou het meest indruk gemaakt?
Onlangs heb ik een concert gezien van Madonna.
Ik heb haar toen natuurlijk wel niet persoonlijk
ontmoet, maar dat was toch wel een
jeugddroom die waar werd. Het blijft uiteindelijk
een ‘grave madam’, wat die allemaal doet op
een podium. Als Vlaamse zangeres vind ik Nathalia
(n.v.d.r. een oud-leerlinge van het Kardinaal
Van Roey-Instituut in Vorselaar) ook echt wel
fantastisch; die is zo zichzelf op een podium.
Je bent ook iemand die zeer verscheiden
disciplines aankan. Welke vind je het leukst?
En wat ligt je het minst?
Met K3 hebben we al veel gedaan: een musical,
een eigen tv-programma, studio-opnames, de
shows met acteren à la K3 natuurlijk en we hebben
onlangs ook een film gemaakt. Fotoshoots
is iets wat ik het minst graag doe omdat ik van
nature toch wel een zekere verlegenheid heb.
Als dat een hele dag is – van acht uur ’s morgens
tot negen of tien uur ’s avonds - kan ik op
den duur niet meer spontaan lachen. Het liefst
zing ik en leef ik mij uit op een podium.
Jullie treden op voor een zeer dankbaar en
aanhankelijk publiek. Vertel eens welke grappige
of ontroerende momenten je bijbleven?
De reacties op optredens zijn altijd leuk.
Kinderen zijn heel spontaan. Als je bijvoorbeeld
vraagt: zijn jullie al eens verliefd geweest, dan
roepen ze de naam van hun vriendje door de
zaal waar twee- tot drieduizend man zit. Onlangs
hadden we een kindje van ik schat 2,5 jaar
dat echt élke beweging van ons nadeed, dat was
zo schattig. Ook was er eens een gezinnetje
met een klein meisje dat te laat kwam, en ze
liep toen we volop bezig waren naar het podium
en riep: “Hei, dag Karen, Kristel en Kathleen, ik
ben er éh.”
Kinderen hebben ook alles gezien: die dag had
je rode nagellak op, zeggen ze dan.
De eerste keer dat een kindje aan ons zijn fopspeen
gaf, vond ik wel ontroerend. Ik dacht
toen, die vergelijken ons gewoon met Sinterklaas.
Nu hebben we wel bij elk optreden een
aantal tutjes.
Steeds wachten
Hoe ziet een doorsneeweek eruit voor een
K3-ster?
Ons leven is al zes jaar lang heel onregelmatig:
we werken met periodes. Er kan een week zijn
dat we drie dagen ons tv-programma opnemen,
dat zijn er - van ’s morgens half tien tot ’s
avonds elf uur - vier op een dag. En dan kan het
zijn dat we twee dagen een show doen, drie op
één dag. Dan is er soms een fotoshoot. Maar
meestal zijn we per week toch wel één of twee
dagen vrij om wat te rusten, daar wordt toch wel
echt over gewaakt. En voor de rest geven we
dan interviews. Als ik dan zie wat we allemaal
op een jaar doen, is dat écht wel veel, maar het
is ook wel allemaal belangrijk.
Zo is er bijvoorbeeld optreden in het Swingpaleis,
maar daar zit je dan wel een hele dag
voor drie minuten uitzending. In Nederland gaat
het wat dat betreft wel iets vlotter.
Een beroemde zanger zei ooit: “Ik heb 90 % van
de tijd gewacht en 10 % effectief iets gedaan tijdens
mijn carrière.” En ik snap wel wat die meneer
bedoelde. En als je dan soms ook nog de
uren dat je in de auto zit, erbij telt, dan denk ik,
hier mag ik echt niet verder over nadenken …
Het leuke is wel dat je nooit alleen bent, we zijn
KH Kempen • Agora 25