19 -eeuwse liefdadigheid in de praktijk - Faro

Gijs De Boeck, Negentiende-eeuwse liefdadigheid in de praktijk
.
Benjamin Seebohm Rowntree gaf al de aanzet voor deze conclusies in 1910 door de
opmerking te maken dat waarschijnlijk geen enkel land zo’n groot aantal liefdadige
instellingen had als België. 49 Wim Depreeuw ging dieper op Rowntree in, in combinatie met
de conclusies van Van Leeuwen en trok voor België een gelijkaardige conclusie: “België is
een partijpolitiek land, (…) en dit weerspiegelt zich in de armenzorg op twee manieren: men
steunt zijn eigen partijleden en weigert systematisch mensen van een andere politieke
gezindheid te helpen of men keert hogere bedragen uit aan eigen geestesgezinten, terwijl de
steunverlening bij verkiezingen aanzienlijk wordt opgedreven.” 50 Ook Dirk van Damme haalt
de al eerder geuite kritieken van de Verlichte filosofen aan, namelijk dat het armenbeleid in
België getuigt van inefficiëntie, financiële problemen en het onvermogen om het probleem te
verhelpen door de contraproductiviteit van de bestaande instellingen. 51
49 Rowntree, BS, 1910. p.504.
50 Depreeuw, W., 1988. p.391..
51 Van Damme, D., “het revolutionaire ideaal van “bienfaisance”. Oorsprong, ideeën, wetgeving en teloorgang
van de revolutionaire armenpolitiek” [in] Raes, K. (eds.), 1989. Denkers van het licht. Gent p.124.
34