Jaarrapport 2011 De Rijn - Riwa

56
Vereniging van
Rijnwaterbedrijven
Ook het gebruik van continue bioalarmeringssystemen (“biomonitoren”), waar al in de jaren
’70 een begin mee is gemaakt, is stelselmatig uitgebreid. Nadat eerst gebruik werd gemaakt
van relatief ongevoelige systemen met vissen, zijn er geleidelijk doorstroomsystemen ontwikkeld
en geïnstalleerd die werken met kleine kreeftachtigen (watervlooien), mosselen of algen.
De bescherming van het ecosysteem en de drinkwaterreserves, of die nu komt van informatie
van de veroorzaker zelf (emissieprincipe) of doordat de vervuiling is opgespoord met behulp
van monitoring- of early warningtechnieken (immissieprincipe), kan enkel worden gegarandeerd
wanneer opvallende constateringen indien nodig snel kunnen worden doorgegeven.
Het instrument daarvoor is het Internationale Waarschuwings- en Alarmplan Rijn.
Dit hoofdstuk is bedoeld als een introductie in de strategieën van de alarmbewaking langs
de Rijn, de technieken van de systemen voor vroegtijdige waarschuwing, de ervaringen die
met de systemen zijn opgedaan, terwijl ook niet voorbij wordt gegaan aan de problemen en
de beperkingen die hierbij zijn gesignaleerd. Het is bedoeld als aanvulling op een uitgebreide
beschrijving die verscheen in 2005, waaruit voor dit hoofdstuk enkele passages in vertaling
zijn opgenomen (Diehl et al.: „Early Warning Strategies and Practices Along the River Rhine”.
In: Thomas P. Knepper (ed.) The Handbook of Environmental Chemistry, Vol. 5L, „The Rhine”,
Springer-Verlag, Berlin, Heidelberg, 2005, pp. 99-124).