Jaarrapport 2011 De Rijn - Riwa

86
Vereniging van
Rijnwaterbedrijven
zonder bekende biologische effecten 1,0 μg/l per verbinding. Deze streefwaarde moet bijvoorbeeld
worden gehanteerd voor de moeilijk afbreekbare zoetstoffen ACE en SUC, en dient
te worden afgezet tegen de gemeten concentraties.
Acesulfaam en sucralose als markeringsstoffen voor afvalwater
In 2009 is bij het TZW in Karlsruhe een methode ontwikkeld waarmee zeven in de EU toegelaten
zoetstoffen kunnen worden geanalyseerd. Van deze zeven te analyseren stoffen zijn er
slechts vier, namelijk ACE, SAC, CYC en SUC, in het aquatisch milieu aangetroffen (zie tabel 1).
Anders dan de zoetstoffen die verder nog onderzocht werden, worden deze verbindingen niet
volledig door het lichaam verteerd en worden ze in een conventionele mechanisch-biologische
zuiveringsinstallatie ook niet volledig afgebroken. De hoogste concentraties die in de
toevoer naar de zuiveringsinstallaties zijn gemeten waren die voor CYC, met een waarde van
200 μg/L, gevolgd door ACE en SAC. De SUC-concentraties liggen in de orde van grootte van
1 μg/L. Terwijl SAC en CYC bij de mechanisch-biologische afvalwaterzuivering voor meer dan
90% worden verwijderd, worden ACE en SUC onvoldoende geëlimineerd.
Uitgaande van zulke concentratiegegevens kunnen ook de bijbehorende vrachten worden
geschat, en daarmee, via extrapolatie naar de gehele bevolking, de omvang van het gebruik
van zoetstoffen worden bepaald. Voor Duitsland resulteert dit bijvoorbeeld in hoeveelheden